Flossenengel - Novalis

Im Ruder ozeanischen Windes

Umspült von lauwarmer Gischt

Starrt ein Fischer geblendet

Seinem Fang ins Angesicht

Ein Flossenengel — staunt der Fischer

Ein in Fesseln funkelnder Stern

Seine Gestalt zu sehen — bebt der Fischer

Wirkt wie das Dunkle ins Helle zu dreh’n

Aus welcher letzten paradiesischen Tiefe

Dringt dein Glanz in unser’n Kreis?

Aus welcher rohen Wildheit strahlt dein Stolz

So ungebrochen im Bezwungensein?

Ein Flossenengel — staunt der Fischer

Ein in Fesseln funkelnder Stern

Seine Gestalt zu sehen — bebt der Fischer

Wirkt wie das Dunkle ins Helle zu dreh’n

Aan het roer van oceanische wind

Gewassen met lauwwarme spray

Een visser staart, verblind

In het aangezicht van zijn vangst

Een engel met vinnen — de visser verwondert zich

Een ster fonkelend in boeien

Zijn vorm zien - de visser beeft

Werkt als het donker in het licht veranderen

Uit welke ultieme paradijselijke diepten?

Dringt jouw glans door in onze kring?

Van welke rauwe wreedheid straalt jouw trots uit

Zo ongebroken in overwonnen worden?

Een engel met vinnen — de visser verwondert zich

Een ster fonkelend in boeien

Zijn vorm zien - de visser beeft

Werkt als het donker in het licht veranderen