Двадцатые годы - Noize MC

Я залезу на стол в кабаке и

Почитаю оттуда стихи вам

С надрывом

Загрустят капитала лакеи

Поплачут над пивом

Хмель и солод с солёным вкуснее

Слёзы в пене помехой не будут

Так что я залезу на стол в кабаке и

С надрывом почитаю стихи вам оттуда

Я такой же, как вы, абсолютно

Это слышно в каждом четверостишье

И, обозначая наше сходство прилюдно

Чтоб всем было видно, я лезу повыше

Словно солдат, что поднялся без каски на бруствер

Ловя своим черепом выстрел

Я так однажды достану до люстры

И над всем миром крещёным повисну

И продолжатся двадцатые годы

Без мутящих воду

И чуждых народу

Упаднических поэтов

От лишних карт зачистят колоду

Шестёрки-сексоты

В погонах идиоты

Дураки в эполетах

Сочтены дни Турбиных, и вместо изб лубяных

Небоскрёбы да трубы: мы глядим на них из глубины

Словно рыбы на луну, и я пою для родного дна

Свой романс «под старину» в духе Бориса Фомина

В «Злых заметках» главреда «Правды» я предстану посмертно франтом

Алкашом без тени таланта, жалким внутренним эмигрантом

Рифмующим пьяный бред, но одного не учтёт главред

Того, что его «Правдой» подотрутся через сотню лет

Подо мной пошатнётся стол — полечу вниз головой:

За штанину потянет кто-то, вовлекая в мордобой

И трактирный половой вызовет городового

Вот он, дар мой удалой;

да, вот такая сила слова

Я завтра залезу снова, словно альпинист настырный

Вам стихи под нос подсовывая спиртом нашатырным

Снова на башке — бутылка, под ногами — бруствер:

Давай, вражеский снайпер, покажи своё искусство

И продолжатся двадцатые годы

Без мутящих воду

И чуждых народу

Упаднических поэтов

От лишних карт зачистят колоду

Шестёрки-сексоты

В погонах идиоты

Дураки в эполетах

Ik zal op de tafel in de taverne klimmen en

Ik lees gedichten van daar voor aan jou

met angst

Lackeys zal de hoofdstad laden

Huilen om bier

Hop en mout smaken beter met zout

Tranen in het schuim interfereren niet

Dus ik klim op de tafel in de taverne en

Met pijn lees ik je gedichten voor vanaf daar

Ik ben net als jij, absoluut

Je hoort het in elk kwatrijn

En, ter aanduiding van onze gelijkenis in het openbaar

Zodat iedereen het kan zien, klim ik hoger

Als een soldaat die zonder helm op de borstwering klom

Een schot vangen met je schedel

Dus op een dag zal ik bij de kroonluchter komen

En over de hele wereld zal ik gedoopt hangen

En de jaren twintig zullen doorgaan

zonder het water te vertroebelen

En vreemd aan de mensen

van decadente dichters

Het kaartspel wordt vrijgemaakt van extra kaarten

Zessen-sexots

In uniform idioten

Dwazen in epauletten

De dagen van de Turbins zijn geteld, en in plaats van de basthutten

Wolkenkrabbers en pijpen: we bekijken ze vanuit de diepte

Als vissen naar de maan, en ik zing voor de inheemse bodem

Zijn romance "antiek" in de geest van Boris Fomin

In "Evil Notes" van de hoofdredacteur van Pravda, zal ik postuum verschijnen als een dandy

Een wino zonder een zweem van talent, een miserabele interne emigrant

Rijmende dronken onzin, maar de hoofdredacteur houdt er geen rekening mee

Het feit dat zijn "Pravda" over honderd jaar zal worden weggevaagd

De tafel zal onder me trillen - ik zal ondersteboven vliegen:

Iemand trekt aan de broekspijp, waardoor er een handgemeen ontstaat

En de herbergvloer zal de politieman bellen

Hier is het, mijn gedurfde gave;

ja, dat is de kracht van het woord

Morgen klim ik weer, als een koppige klimmer

Je verzen onder je neus glijdende ammoniak

Weer op het hoofd - een fles, onder de voeten - een borstwering:

Kom op, vijandelijke sluipschutter, laat je kunst zien!

En de jaren twintig zullen doorgaan

zonder het water te vertroebelen

En vreemd aan de mensen

van decadente dichters

Het kaartspel wordt vrijgemaakt van extra kaarten

Zessen-sexots

In uniform idioten

Dwazen in epauletten