Ты не считаешь - Noize MC

Я написал бы тебе грустную песню, полную фраз пустых,

Но зато красивых, как ты любишь, — краски бы сгустил.

Расписал бы, как без тебя плохо, как хорошо с тобой:

Наплакал бы реку и не был бы самим собой.

Шёл бы дождь за окном, занят был бы твой телефон —

Короче говоря, у нас зовётся песней этот стон.

Думаешь, тебя не задели б те слова и ноты?

Да, что ты!

Рифмовать сантименты — тоже мне работа...

Наверно, та песня тебе бы понравилась больше

И на повторе в «Винампе» крутилась бы втрое дольше.

Прости, что не написал — я непременно б это сделал,

Если бы только не любил тебя на самом деле.

А на самом деле телефон не занят, а отключен —

Лежит на тумбочке, пока тебя там кто-то др*чит.

И я из этого кого-то сделал бы котлету.

И я мусолю тему эту ещё два куплета!

Ты не считаешь, сколько дней я тебе не звонил, не отвечаешь ни по одной из своих двух мобил

И засыпаешь рядом с тем, кого я бы убил, если только бы встретил и если хватило бы сил!

Я ничего не исправлю ни этой песней, ни любой другой,

Я сам не знаю, для чего мне этот геморрой.

Но «Ворд» уже открыт, клавиши уже стучат,

И пальцы по грифу скользят туда-сюда, с лада на лад:

В чьей-то руке — твой з*д, в чьей-то — медиатор старый.

Каждому своё: одному — ты, другому — гитара.

И, пока я тут давлюсь «Балтикой-девяткой»,

Ты на бл*дках и у тебя, по ходу, всё в порядке.

Скулю, как раненый кобель, ною, как тряпка,

Тараканы чешут череп изнутри — не раздавишь тапком.

Нервы все в заплатках — с каждым, кто заходит в гости,

Трясясь от злости, тебе перемываю кости:

Ненавидеть проще, чем прощать, как ни крути,

А я за**ался выбирать сложные пути.

Хочу опять уметь засыпать раньше пяти утра,

Не думая о том, чьим болтом занята твоя дыра...

Ты не считаешь, сколько дней я тебе не звонил, не отвечаешь ни по одной из своих двух мобил

И засыпаешь рядом с тем, кого я бы убил, если только бы встретил и если хватило бы сил!

Эта песня могла бы быть другой, но не смогла.

Так же, как ты могла бы быть со мной, но ты ушла.

Поэтому не будет розовых соплей — будут зелёные.

Настоящие.

Противные.

На вкус солёные.

Меня тошнит, как от палёной водки

С криво наклеенной этикеткой и надписью нечёткой.

Я не пою, а блюю этими словами сейчас.

Уберите микрофон — скажите лучше, где тут унитаз!

Не будет идиотских фраз про любовь до гроба:

Здесь только боль, обида, нефильтрованная злоба.

Над строчками этого текста кружатся мухи,

Как птицы у кормухи, как у трассы шл*хи.

И дальше всё в том же духе - до конца не слушай,

Мои терзания — всего лишь буря в грязной луже.

Я не сумел придумать лучше, да и не хотел:

Мне просто легче от того, что я всё это спел!

Ты не считаешь, сколько дней я тебе не звонил, не отвечаешь ни по одной из своих двух мобил

И засыпаешь рядом с тем, кого я бы убил, если только бы встретил и если хватило бы сил!

Но ты не считаешь, сколько дней я тебе не звонил, не отвечаешь ни по одной из своих двух мобил

И засыпаешь рядом с тем, кого я бы убил, ты не скучаешь, ты не скучаешь, а я до сих пор не забил,

А я до сих пор не забил, не забил!

Ik zou je een droevig lied vol lege zinnen schrijven

Maar aan de andere kant, mooi, zoals je wilt, - de kleuren zouden dikker zijn geworden.

Ik zou omschrijven hoe erg het is zonder jou, hoe goed het is met jou:

Ik zou een rivier huilen en niet mezelf zijn.

Het zou buiten het raam regenen, je telefoon zou bezet zijn -

Kort gezegd noemen we dit gekreun een lied.

Denk je dat die woorden en aantekeningen je geen pijn zouden doen?

Ja, wat ben jij!

Gevoelens rijmen is ook mijn werk...

Je had dat nummer waarschijnlijk beter gevonden.

En bij herhaling in Winamp zou het drie keer langer draaien.

Vergeef me dat ik niet heb geschreven - ik zou het zeker hebben gedaan,

Als ik maar niet echt van je hield.

Maar in feite is de telefoon niet bezet, maar uitgeschakeld -

Ligt op het nachtkastje terwijl iemand je daar aftrekt.

En ik zou een kotelet van deze iemand maken.

En ik stel dit onderwerp nog twee verzen uit!

Je telt niet hoeveel dagen ik je niet heb gebeld, je neemt geen van je twee mobiele telefoons op.

En jij valt in slaap naast degene die ik zou doden als ik elkaar maar zou ontmoeten en als ik de kracht had!

Ik zal niets oplossen met dit nummer of een ander

Ik weet niet waarom ik deze aambeien heb.

Maar het Woord is al open, de sleutels kloppen al,

En de vingers glijden heen en weer langs de toets, van fret naar fret:

In iemands hand is je kont, in iemands hand is een oude bemiddelaar.

Ieder zijn ding: de een - jij, de ander - een gitaar.

En terwijl ik stik in de Baltic Nine,

Je bent op de b*dkah en onderweg is alles in orde.

Ik zeur als een gewonde hond, zeur als een vod,

Kakkerlakken krassen de schedel van binnenuit - je kunt hem niet verpletteren met een pantoffel.

Zenuwen allemaal in patches - met iedereen die op bezoek komt,

Bevend van woede was ik je botten:

Het is gemakkelijker te haten dan te vergeven, wat je ook zegt,

En ik ben moe van het kiezen van moeilijke paden.

Ik wil voor vijf uur 's ochtends weer in slaap kunnen vallen,

Zonder na te denken over wiens bout je gat bezet is...

Je telt niet hoeveel dagen ik je niet heb gebeld, je neemt geen van je twee mobiele telefoons op.

En jij valt in slaap naast degene die ik zou doden als ik elkaar maar zou ontmoeten en als ik de kracht had!

Dit nummer had anders kunnen zijn, maar dat kon niet.

Net zoals je bij mij had kunnen zijn, maar je bent vertrokken.

Daarom zal er geen roze snot zijn - er zullen groene zijn.

Echt.

Vervelend.

Zout naar smaak.

Ik ben ziek als verbrande wodka

Met een scheef geplakt etiket en een onduidelijk opschrift.

Ik zing niet, maar ik braak deze woorden nu uit.

Verwijder de microfoon - vertel me waar het toilet is!

Er zullen geen idiote zinnen zijn over liefde tot het graf:

Er is alleen pijn, wrok, ongefilterde woede.

Vliegen cirkelen over de regels van deze tekst,

Als vogels bij de voerbak, als een hoer op de baan.

En dan alles in dezelfde geest - luister niet naar het einde,

Mijn kwelling is slechts een storm in een vuile plas.

Ik kon geen beter idee bedenken en ik wilde ook niet:

Ik voel me gewoon beter omdat ik alles heb gezongen!

Je telt niet hoeveel dagen ik je niet heb gebeld, je neemt geen van je twee mobiele telefoons op.

En jij valt in slaap naast degene die ik zou doden als ik elkaar maar zou ontmoeten en als ik de kracht had!

Maar je telt niet hoeveel dagen ik je niet heb gebeld, je neemt geen van je twee mobiele telefoons op.

En in slaap vallen naast iemand die ik zou vermoorden, je mist niet, je mist niet, en ik heb nog steeds niet gescoord,

En ik heb nog steeds niet gescoord, niet gescoord!