Corde raide - Nekfeu, ATK, Alpha Wann

Encore un énième couplet coupé au gout du sol

Sur un air de déjà vu et ça me lasse tout comme les coups du sort

Mais je l’aime tellement tellement que j’finis par la chanter

Et j’bois bêtement bêtement que j’me détruis la santé

Pour être stylé les ados préfèrent dealer de la dope

Alors j’ai décidé de prendre ma destinée dos à dos

Et je prends ce don comme un cadeau empoisonné

Ça devient dur et dis-toi, c’est les mots d’un passionné

J’avance comme je peux à base d’art et d’astuce

A base de rimes et me parle pas de mon statut d’artiste

A l’aveuglette et nos vies sont comme des porcelaines

Ça joue des coudes et, quand ça casse, seul les plus forts se lèvent

Pendant qu’certains rêvent de biff et de corps de rêves

D’autres rêvent de vivre ailleurs que sur la corde raide

S’il reste encore de l’aide, j’saisirais bien une main tendue

Bien entendu, j’te rendrai la pareille quand ce sera moins tendu

Aux premières loges à chaque lever d’soleil, ça t’fait même plus sourire

T’as perdu l’sommeil à choisir de vivre comme une chauve-souris

T'établis tout un dispositif pour rester positif

Parfois y’a tout qui t’horrifie, parfois tu t’poses et tu kiffes

Y’a des jours avec, des jours sans, des coups d’foudre et puis des coups d’sang

Tout m’semble troublé, ça en devient étouffant

Pour les blessures du quotidien, y’a ni remèdes ni pansements

Mais, en c’moment, c’est Carpe Diem, c’est pas plus mal en y repensant

Sur la corde raide, éloigné d’tes rêves

Je perds mon temps ainsi qu’mon teint, seuls mes frères se lèvent

J’traîne ma haine et ma dégaine et mon air insolite

Dis toi, l’ami, j’ai la tête dure et puis les reins solides

J’aurais du cané quand j'étais sous sky, maintenant dis leur que c’est dead

J’suis XXX j’compte, sur l’argent d’la rue pas des CD’s

Dis leur que j’dis pas d’la merde, que j’ai plus d’temps à perdre

Que j’fasse mes dièses vite avant que le démon m’appelle

C’est vrai qu’ils font d’la peine ces fiottes à rapper mon vécu

J’ai arrêté les études pour les gros culs et les écus

Si je dois douiller, gros, j’irai l’faire pour un gros billet vert

De l'éthanol dans les veines, j’resterai pas en bas de l'échelle

Le temps m'échappe donc les minutes sont chères

Faut que j’amasse beaucoup d’Pascal pour qu’les pétasses s’enchaînent

Sur la corde raide mais je vis sans stress

Des pillons par centaines, ma tête un vrai chantier

Sëar Lui-Même !

On tend l’fil pour faire les acrobates mais peu d’morbacs tiennent dessus

Mais moi, j’serai pas le gros black, à la fin, qui meurt dans l’film

Alors j’cravache, la vie, un corps de rêve et j’le saigne

Mais faut pas qu’la corde raide cède et devienne un cravate

J’avale l’impuissance qui m’brise l'œsophage, y’a l’talent

Mais pas d'échange équivalent, pas d’pierre philosophale

J’fais mon trou comme Pand’or Gwen et Nekfeu si tu crois qu’tu m’endors

Lyrics en or, trop nerveux, j’passe par la nêtre-fe

J’suis pressé, fils, que tu comprennes l’impasse, leur syntaxe

Des gens sympas demandent de faire un pas en face d’un précipice

Beaucoup vivent dans une tombe de larmes, les miennes sont sèches

Et seum sans cesse, une feuille sans sève qui tombe de l’arbre

Sur la corde raide, éloigné d’tes rêves

Je perds mon temps ainsi qu’mon teint, seuls mes frères se lèvent

J’traîne ma haine et ma dégaine et mon air insolite

Dis toi, l’ami, j’ai la tête dure et puis les reins solides

Dans mon cerveau à l’architecture sombre l’anarchie est une bombe

Y’a pas d’chimère à Paris mais, par magie, j’fais du son

Tu m’vois peut être alarmiste mais tu t’trompes, c’est la vie

J’rappe pour les petits mecs, dès la primaire, qu’on a mis près du fond

Il s’agit d’exclusion au pays des Droits de l’Homme

Mais les rues grondent quand les plus cons obéissent et charbonnent

L’argent est roi, faudrait quitter l’royaume

Avant les lois, y’a nos idées, va t’faire niquer, j'écris milles textes loyaux

La corde est raide mais ma horde est prête, mec

Qu’importe les chèques, j’fais rien sans l’accord des frères

On fait du lourd avec Arse et Pand’Or

Moi, j’ai pas fait Temps Mort mais j’vais taffer pour que t’achètes encore

Caféine MC: mon fond est amer mais j’fais péter la forme

J’vais dompter la bête puis dresser la corde, yeah

Dépose le mic hein je sors de l’arène corps de balai

Mais j’ai la ceinture avec le grapin, toutes sortes de gadgets

Phaal !

Tu kiffes quand le boug fais surface

Je lâche un putain d'12 fait sur place

L’argent est l’nerf de la guerre, j’cherche l’effort de paix

Même sur la corde raide, j’peux pas faire de la merde

J’ai des gros 16 dans mon teddy, hey, les gars

Dites aux chefs d'État que nul n’est prophète dans son treillis

J’ai les mixtapes et les structures d’or

Tu testes puis le cimetière sera ton futur proche

Sur la corde raide, éloigné d’tes rêves

Je perds mon temps ainsi qu’mon teint, seuls mes frères se lèvent

J’traîne ma haine et ma dégaine et mon air insolite

Dis toi, l’ami, j’ai la tête dure et puis les reins solides

D’accord, j’te l’accorde, c’est dense sous la pression, trop tendus

Les nuages craquent, débordent, dehors, il pleut des cordes de pendus

Lignes parallèles comme des barreaux, on s’y accroche

Comme des bateaux s’y approche

XXX qui s'écorche comme des garrots

XXX ou bien triste XXX te coupe-t-il le souffle

Où est ce ton seul salut que tes mains tiennent?

Les bras tendus en voie d’extinction, à force de crier

C’est l’extinction de voix et tu ne peux plus prier

Ou seulement dans leur œil ou sous leur dissection

Monsieur le deuil, j’ai bien reçu votre accusé de déception

Au bout d’une corde qui m’entrainerait

J’lacherais ceux qui me poussent dans l’ravin

Pas ceux qui me retiennent, c’est ceux-ci que j’entraînerais

On vit nos vies sans réfléchir, des fois à cent à l’heure

Parfois on s’trompe, nos ambitions fixées sur un leurre

Toujours sur la corde raide et c’est pas prêt de s’arranger

Pendant que j’regarde le monde et rien n’a jamais changé

Ils veulent qu’on travaille pour survivre, qu’on travaille pour les enrichir

Aller au taf tout les jours, tenir le coup sans réfléchir

J’perds des proches en chemin, gardez moi une petite place

J’essaye d’avancer mais quoi qu’je fasse le temps passe

15 ans que 'j'écris des textes et j’ai toujours des choses à dire

La vie s’complique, c’est vrai, mais j’garde toujours du temps pour rire

Et si le sort ne me tue pas, ne le laisse pas t’affaiblir

C’est c’que m’a dit Fredy, juste un peu avant d’partir

Nog een ander vers gesneden naar de smaak van de grond

Tot een deja vu en het vermoeit me net als de slagen van het lot

Maar ik vind het zo leuk dat ik het uiteindelijk ga zingen

En ik drink zo stom dat ik mijn gezondheid vernietig

Om stijlvol te zijn, geven tieners de voorkeur aan drugshandel

Dus besloot ik mijn lot rug aan rug te nemen

En ik neem dit geschenk als een vergiftigd geschenk

Het wordt moeilijk en zeg tegen jezelf, dit zijn de woorden van een gepassioneerde

Ik ga vooruit als ik kan op basis van kunst en sluwheid

Gebaseerd op rijmpjes en vertel me niet over mijn status als artiest

Blindelings en ons leven is als porselein

Het duwt en als het breekt, staan ​​alleen de sterksten op

Terwijl sommigen dromen van geld en droomlichamen

Anderen dromen ervan ergens anders te wonen dan op het slappe koord

Als er nog hulp over is, zou ik een uitgestoken hand nemen

Natuurlijk zal ik je iets terugdoen als het minder gespannen is

Op de eerste rij bij elke zonsopgang, je moet er zelfs om glimlachen

Je verloor de slaap en koos ervoor om als een vleermuis te leven

Je hebt een heel schema opgezet om positief te blijven

Soms schrik je van alles, soms ga je zitten en vind je het geweldig

Er zijn dagen met, dagen zonder, liefde op het eerste gezicht en dan bloedvergieten

Alles lijkt verontrust, het wordt verstikkend

Voor alledaagse wonden zijn er geen kuren of verbanden

Maar op dit moment is het Carpe Diem, het is niet zo erg om erover na te denken

Op het slappe koord, ver van je dromen

Ik verspil mijn tijd en mijn teint, alleen mijn broers staan ​​op

Ik sleep mijn haat en mijn quickdraw en mijn ongewone blik

Zeg je, vriend, ik heb een hard hoofd en dan sterke nieren

Ik had moeten schieten toen ik onder de hemel was, vertel ze nu dat het dood is

Ik ben XXX, ik tel, op straatgeld, niet op cd's

Vertel ze dat ik geen shit zeg, dat ik meer tijd te verliezen heb

Dat ik snel mijn scherpe punten maak voordat de demon me roept

Het is waar dat ze deze kleine meisjes lastig vallen om over mijn ervaring te rappen

Ik stop met studeren voor grote konten en geld

Als ik moet knuffelen, bro, doe ik het voor een grote dollar

Ethanol in mijn aderen, ik blijf niet onderaan de ladder

Tijd ontsnapt me dus minuten zijn duur

Ik moet veel Pascal verzamelen zodat de teven elkaar opvolgen

Op een slappe koord maar ik leef stressvrij

Zuilen bij honderden, mijn hoofd een echte bouwplaats

Saar zelf!

We spannen de draad om de acrobaten te doen, maar weinig Morbacs houden hem vast

Maar ik zal niet de grote zwarte man zijn die sterft in de film

Dus ik zweep, leven, een droomlichaam en ik laat het bloeden

Maar laat het slappe koord niet wijken en een gelijkspel worden

Ik slik de impotentie die mijn slokdarm breekt, er is talent

Maar geen gelijkwaardige ruil, geen steen der wijzen

Ik maak mijn gat zoals Pand'or Gwen en Nekfeu als je denkt dat je me in slaap laat vallen

Teksten in goud, te nerveus, ik ga door de nêtre-fe

Ik heb haast, zoon, dat je de impasse begrijpt, hun syntaxis

Aardige mensen vragen om een ​​stap voor een afgrond te zetten

Velen leven in een graf van tranen, de mijne zijn droog

En onophoudelijk seum, een saploos blad dat van de boom valt

Op het slappe koord, ver van je dromen

Ik verspil mijn tijd en mijn teint, alleen mijn broers staan ​​op

Ik sleep mijn haat en mijn quickdraw en mijn ongewone blik

Zeg je, vriend, ik heb een hard hoofd en dan sterke nieren

In mijn brein met donkere architectuur is anarchie een bom

Er is geen hersenschim in Parijs, maar door magie maak ik geluid

Je ziet me misschien als een alarmist, maar je hebt het mis, dat is het leven

Ik rap voor de kleine jongens, van de primary, die we onderaan hebben gezet

Het gaat over uitsluiting in het land van de mensenrechten

Maar de straten rommelen als de domste gehoorzamen en verschroeien

Geld is koning, we moeten het koninkrijk verlaten

Voor de wetten zijn er onze ideeën, fuck you, ik schrijf duizend trouwe teksten

Het touw is strak, maar mijn horde is klaar, man

Ongeacht de cheques, ik doe niets zonder de toestemming van de broers

We gaan zwaar met Ass en Pand'Or

Ik, ik heb geen Temps Mort gedaan, maar ik ga voor je werken om opnieuw te kopen

Cafeïne MC: mijn achtergrond is bitter, maar ik ben in topvorm

Ik ga het beest temmen en dan het touw rechttrekken, yeah

Zet de microfoon neer eh ik verlaat de bezem lichaam arena

Maar ik heb de riem met de enterhaak, allerlei gadgets

Phaal!

Je vindt het leuk als de bug opduikt

Ik drop een verdomde 12 gemaakt ter plaatse

Geld is de zenuw van oorlog, ik ben op zoek naar de vredesinspanning

Zelfs op het slappe koord kan ik geen shit doen

Ik heb grote 16's in mijn teddy, hey, jongens

Vertel de staatshoofden dat niemand een profeet is in zijn vermoeienissen

Heb je de mixtapes en de gouden structuren

Je test dan is het kerkhof je nabije toekomst

Op het slappe koord, ver van je dromen

Ik verspil mijn tijd en mijn teint, alleen mijn broers staan ​​op

Ik sleep mijn haat en mijn quickdraw en mijn ongewone blik

Zeg je, vriend, ik heb een hard hoofd en dan sterke nieren

Oké, ik geef het toe, het is zwaar onder druk, te gespannen

De wolken barsten, stromen over, buiten regent het touwen van opgehangen mensen

Parallelle lijnen zoals staven, we klampen ons eraan vast

Als schepen naderen

XXX gevild als tourniquets

XXX of verdrietig XXX is adembenemend

Waar is je enige redding die je handen vasthouden?

Uitgestrekte armen sterven uit van schreeuwen

De stem vervaagt en je kunt niet meer bidden

Of gewoon in hun oog of onder hun dissectie

Meneer Mourning, ik heb uw bevestiging van teleurstelling ontvangen

Aan het einde van een touw dat mij zou leiden

Ik zou degenen loslaten die me het ravijn in duwen

Niet degenen die me tegenhouden, dit zijn degenen die ik zal trainen

We leven ons leven zonder na te denken, soms met een snelheid

Soms hebben we het mis, onze ambities gefixeerd op een lokmiddel

Nog steeds op een slappe koord en het wordt niet beter

Terwijl ik naar de wereld kijk en er nooit iets is veranderd

Ze willen dat we werken om te overleven, om te werken om hen te verrijken

Elke dag naar je werk, volhouden zonder na te denken

Ik verlies onderweg familieleden, bespaar me een kleine plaats

Ik probeer vooruit te komen, maar wat ik ook doe, de tijd verstrijkt

15 jaar dat 'ik teksten schrijf en altijd wat te zeggen heb'

Het leven wordt ingewikkeld, dat is waar, maar ik heb altijd tijd om te lachen

En als het lot me niet doodt, laat het je dan niet verzwakken

Dat is wat Fredy me vertelde, vlak voor vertrek