Последний трамвай - Nebo7

Припев:

Люди забыли как это,

Жить без родного робота,

Сон, автобус, работа,

Все еще будет с опытом,

Люди забыли адрес,

Той что когда-то нравилась,

Детей не подарит аист,

Нету … кто ты есть.

Первый Куплет:

Чтобы фаны не скучали, зарядить надо альбом,

Чтобы было по грустнее на гитару я альтом,

Пропишу пару нот, пусть вас шум наебет,

Этот реп, скачай все не оставляя на потом,

На год пропал, готовя динамит и пропан,

Один миг и бабах — конец трекам про баб,

На станцию «Тоска"дотащит последний трамвай,

Моя музыка поникла в сердце — давай отрывай,

Одну четвертую жизни я посливал на биты,

И то что без результата — это пол беды,

А потолок её в том — что денег нет совсем,

Но проблемами делиться лезут все,

Девицы по попсе прутся, а я припев забыл,

Зато залпом бутыль выпил — забыт,

Опустевшая, без куплета вечером,

Что вырывает сердца, ведь я ем человечину,

Реперы делают альбомы, а я делаю демо,

Не балаболю, что треки мои темная тема,

Темная улица, где не горят фонари,

Но горит душа под этот ебнутый ритм,

Видит зал полный глаз что во тьме сверкает,

Тех людей что пусть и с маленькими,

Но с мирками своими полными схожих идей,

И нет, не число я умножить хотел,

Нет, люди — это не числа, просто бывает не честно,

Когда у тебя бывает полностью забит винчестер,

Разными записями, а ты никому не известен,

Хоть выливаешь, как остывший кофе себя в песни,

Я снова напьюсь и сильно надавлю на грусть,

Как злой грибник что сказал себе: «Не нагнусь»,

Диагностику себя и дефрагментация,

В то время, как все модники бегут на танцы.

Припев:

Люди забыли как это,

Жить без родного робота,

Сон, автобус, работа,

Все еще будет с опытом,

Люди забыли адрес,

Той что когда-то нравилась,

Детей не подарит аист,

Нету, не скептик, он атеист.

Все еще будет с опытом (х5)

Refrein:

Mensen zijn vergeten hoe

Om te leven zonder een inheemse robot,

slapen, bus, werk,

Zal nog wel met ervaring zijn

Mensen zijn het adres vergeten

Degene die je ooit leuk vond

De ooievaar geeft geen kinderen,

Nee... wie je bent.

Eerste couplet:

Zodat de fans zich niet vervelen, moet je het album opladen,

Om het nog droeviger te maken op de gitaar, ik ben een alt,

Ik zal een paar notities schrijven, laat het lawaai je neuken,

Deze rap, download alles zonder te vertrekken voor later,

Verdwenen voor een jaar kokend dynamiet en propaan

Een moment en knal - het einde van de nummers over de vrouwen,

De laatste tram zal naar het Tosca station slepen,

Mijn muziek zonk in mijn hart - laten we het eraf scheuren,

Ik heb een vierde van mijn leven in beats gegoten,

En het feit dat zonder resultaat de helft van de moeite is,

En het plafond is dat er helemaal geen geld is,

Maar iedereen klimt om problemen te delen,

De meisjes doen popmuziek, maar ik ben het refrein vergeten,

Maar hij dronk de fles in één teug leeg - vergeten,

Leeg, zonder een vers in de avond,

Dat scheurt harten uit, want ik eet mensenvlees,

Rappers maken albums en ik maak demo's

Ik weet niet dat mijn tracks een donker thema zijn,

Donkere straat waar de lichten niet branden

Maar de ziel brandt onder dit verdomde ritme,

Hij ziet de zaal vol ogen die fonkelt in de duisternis,

Die mensen die, zelfs met kleine,

Maar met hun werelden vol gelijkaardige ideeën,

En nee, ik wilde het getal niet vermenigvuldigen,

Nee, mensen zijn geen nummers, het is gewoon niet eerlijk,

Wanneer uw harde schijf helemaal vol is,

Verschillende records, en niemand kent je,

Hoewel je jezelf in liedjes giet als koude koffie,

Ik zal weer dronken worden en veel druk uitoefenen op verdriet,

Als een kwaadaardige paddenstoelenplukster die tegen zichzelf zei: "Ik zal niet bukken",

Zelfdiagnose en defragmentatie,

Terwijl alle fashionista's naar de dans rennen.

Refrein:

Mensen zijn vergeten hoe

Om te leven zonder een inheemse robot,

slapen, bus, werk,

Zal nog wel met ervaring zijn

Mensen zijn het adres vergeten

Degene die je ooit leuk vond

De ooievaar geeft geen kinderen,

Nee, geen scepticus, hij is een atheïst.

Zal nog met ervaring zijn (x5)