Так знакомо - MVKC CKNT

Всё это так знакомо, я вижу их каждый день

Эти глаза полны счастья или ждут перемен

Я узнаю себя годы назад в них

Смотря на них, словно листаю свой дневник

Всё это так знакомо, я вижу их каждый день

Эти глаза полны счастья или ждут перемен

Я узнаю себя годы назад в них

Смотря на них, словно листаю свой дневник

Каждый вечер эти ссоры за стенами

Он любит их, но, стало быть, не сердцем, а кулаками

Всё то, во что мы клялись, уже давно забыто

Теперь уже не посуда, а её лицо разбито

Проспавшись, он извиняется и лечит бутор

Я вижу их пацана каждое утро

Голодным и в разбитой обуви малой идёт по району

Вспоминаю себя, мне это всё так знакомо

Она всё так же там же пашет за двоих

Но этой мелочи не хватит, чтобы сына накормить

Изо дня в день, сука, холодильник пуст

Через слёзы шёпотом: «Больше я не ошибусь

И пусть весь мир рухнет

Я встану на ноги любой ценой, чтоб жить вне стен этой прокуренной кухни

Ведь это не жизнь, а рухлядь»

Кому надежда, кому бухла двухляк

И даже если всё идёт наперекосяк

Я знаю, она вытерпит, иначе нельзя

Посмотрев сыну в глаза, главное понимаешь

Если тебе бог дал, значит, думал, что потянешь

Всё это так знакомо, я вижу их каждый день

Эти глаза полны счастья или ждут перемен

Я узнаю себя годы назад в них

Смотря на них, словно листаю свой дневник

Всё это так знакомо, я вижу их каждый день

Эти глаза полны счастья или ждут перемен

Я узнаю себя годы назад в них

Смотря на них, словно листаю свой дневник

Горе от ума, в отношения туман

И пускай столь часто он это допускал

И с болью у виска он думал, неужели он искал

Именно эти, как воду на ветер расплескать

Чувства: любовь и преданность его любимой

От уверенности в глупости, что он незаменимый

И сидя за бокалом пива с этим персонажем

Я вижу в зеркале себя, и не забавно даже

Будто бы это я, мои воспоминания

Как я рубил края, всё подсыпая яд

Засыпали нашу глубину мои движения

Забита голова лишь тем, что ты уже не моя

Мне не по себе, заново это мутить

И выводов, увы, не сделаю, пересекаются пути

Снова и заново я вижу их вдвоём

Скрестил пальцы за них, мир в их дом

Всё о том, что не пожелаю никому

Узнать себя в моих словах, родных, семью

Исповедь – увядать, увидав со стороны себя

Не сделав всё, что от тебя зависимо

Всё это так знакомо, я вижу их каждый день

Эти глаза полны счастья или ждут перемен

Я узнаю себя годы назад в них

Смотря на них, словно листаю свой дневник

Всё это так знакомо, я вижу их каждый день

Эти глаза полны счастья или ждут перемен

Я узнаю себя годы назад в них

Смотря на них, словно листаю свой дневник

Het komt me allemaal zo bekend voor, ik zie ze elke dag

Deze ogen zijn vol geluk of wachten op verandering

Ik herken mezelf jaren geleden erin

Als ik ernaar kijk, is het alsof ik door mijn dagboek blader.

Het komt me allemaal zo bekend voor, ik zie ze elke dag

Deze ogen zijn vol geluk of wachten op verandering

Ik herken mezelf jaren geleden erin

Als ik ernaar kijk, is het alsof ik door mijn dagboek blader.

Elke avond deze ruzies achter de muren

Hij houdt van ze, maar daarom niet met zijn hart, maar met zijn vuisten.

Alles wat we gezworen hebben, is al lang vergeten

Nu is het geen afwas, maar haar gezicht is gebroken

Nadat hij zich heeft verslapen, verontschuldigt hij zich en behandelt butor

Ik zie ze elke ochtend jongen

Hongerig en met kapotte schoenen loopt er een kleintje door het gebied

Ik herinner me mezelf, het komt me allemaal zo bekend voor

Ze ploegt er nog steeds voor twee

Maar dit kleine ding is niet genoeg om mijn zoon te voeden

Dag na dag, teef, de koelkast is leeg

Door tranen fluisterend: "Ik zal me niet meer vergissen"

En laat de hele wereld instorten

Ik zal koste wat kost weer op de been komen om buiten de muren van deze rokerige keuken te leven

Dit is tenslotte geen leven, maar troep"

Wie hoopt, wie drinkt dvuhlyak

En zelfs als alles mis gaat

Ik weet dat ze het zal volhouden, anders is het onmogelijk

Als je je zoon in de ogen kijkt, begrijp je het belangrijkste

Als God je gaf, dan dacht je dat je zou trekken

Het komt me allemaal zo bekend voor, ik zie ze elke dag

Deze ogen zijn vol geluk of wachten op verandering

Ik herken mezelf jaren geleden erin

Als ik ernaar kijk, is het alsof ik door mijn dagboek blader.

Het komt me allemaal zo bekend voor, ik zie ze elke dag

Deze ogen zijn vol geluk of wachten op verandering

Ik herken mezelf jaren geleden erin

Als ik ernaar kijk, is het alsof ik door mijn dagboek blader.

Wee van verstand, mist in de relatie

En laat hem het zo vaak toegeven

En met pijn aan zijn slaap, dacht hij, was hij echt op zoek naar?

Het zijn deze, zoals water in de wind spetteren

Gevoelens: liefde en toewijding aan zijn geliefde

Vanuit het geloof in domheid dat hij onvervangbaar is

En bij een glas bier zitten met dit karakter

Ik zie mezelf in de spiegel, en het is niet eens grappig

Alsof ik het ben, mijn herinneringen

Hoe ik de randen sneed, allemaal gif gieten

Onze diepten gevuld met mijn bewegingen

Mijn hoofd is alleen gevuld met het feit dat je niet langer van mij bent

Ik voel me niet op mijn gemak, re-thrash it

En helaas, ik zal geen conclusies trekken, paden kruisen elkaar

Steeds weer zie ik ze samen

Vingers gekruist voor hen, vrede in hun huis

Alles over wat ik niemand toewens

Herken jezelf in mijn woorden, familieleden, familie

Bekentenis - vervagen, van de zijkant van jezelf zien

Zonder alles te doen wat van jou afhangt

Het komt me allemaal zo bekend voor, ik zie ze elke dag

Deze ogen zijn vol geluk of wachten op verandering

Ik herken mezelf jaren geleden erin

Als ik ernaar kijk, is het alsof ik door mijn dagboek blader.

Het komt me allemaal zo bekend voor, ik zie ze elke dag

Deze ogen zijn vol geluk of wachten op verandering

Ik herken mezelf jaren geleden erin

Als ik ernaar kijk, is het alsof ik door mijn dagboek blader.