Главные слова - MVKC CKNT

Это когда земля уходит из-под ног

Когда в толпе людей, выискивая взгляд её одной

Которой нет рядом, я забывал

Обнять и шёпотом сказать ей главные слова

Это когда земля уходит из-под ног

Когда в толпе людей, выискивая взгляд её одной

Которой нет рядом, я забывал

Обнять и шёпотом сказать ей главные слова

Это когда земля уходит из-под ног

Когда в толпе людей, выискивая взгляд её одной

Которой нет рядом, я забывал

Обнять и шёпотом сказать ей главные слова

В очередной день, отпустив твою ладонь ко сну

Боюсь, что, отвернувшись, завтра к ней не прикоснусь

Что охладеют ещё больше чувства до утра

С каждой минутой блекнут без того столь бледные тона

Она не вечна, да, но так легко забыть это

Всё реже обнимать тебя стало обыденным

Всё тяжелее понимать друг друга нам двоим

Сказать «прости» – это ничто, но и «люблю» уже не говорим

Мы в ожидании зари после заката по инерции

Время сотрёт вину с души сладким вином, из сердца

Зарекаемся не повторять с тобой ошибок

Но, увы, песок наших характеров настолько зыбок

Что «лучше поздно, чем никогда» - это не так

Когда со временем твои слова превращены в пустяк

И будь я проклят, говорить это лишь в день влюблённых

Прости за всё, скучаю, всё ещё люблю и помню

Это когда земля уходит из-под ног

Когда в толпе людей, выискивая взгляд её одной

Которой нет рядом, я забывал

Обнять и шёпотом сказать ей главные слова

Это когда земля уходит из-под ног

Когда в толпе людей, выискивая взгляд её одной

Которой нет рядом, я забывал

Обнять и шёпотом сказать ей главные слова

Закрой глаза, представь, пускай мы будем вместе

Нам весело, мы в небесах, весь этот мир милей птенца

Ты опрометчиво нежна и не боишься обжечься

А прежде я сошёл с ума, влюбившись без увечий

Ты безупречна и вечность с тобой, как вечер

Нам нечего делить, разве что рассвет на побережье

И так небрежно мы разрывали одежду

Пушистое одеяло, я прихожу в себя

Но кто я здесь и зачем, и кто все эти люди?

Нет, не отпускай мою руку, куда тебя везут они?

Только не бойся, пожалуйста, держись, я рядом

За закрытой дверью слышу голоса, разряд

Время застыло, в глазах первая встреча, осень

Дрожащие слова врача: «Спасти не удалось»

А ведь так много не сказано, так много не сделано

Но тебя не вернуть, а я так и не успел

Это когда земля уходит из-под ног

Когда в толпе людей, выискивая взгляд её одной

Которой нет рядом, я забывал

Обнять и шёпотом сказать ей главные слова

Dit is wanneer de grond onder je voeten vandaan komt

Wanneer in een menigte van mensen, op zoek naar het uiterlijk van haar alleen

Wat niet in de buurt is, ben ik vergeten

Knuffel en fluister haar de belangrijkste woorden

Dit is wanneer de grond onder je voeten vandaan komt

Wanneer in een menigte van mensen, op zoek naar het uiterlijk van haar alleen

Wat niet in de buurt is, ben ik vergeten

Knuffel en fluister haar de belangrijkste woorden

Dit is wanneer de grond onder je voeten vandaan komt

Wanneer in een menigte van mensen, op zoek naar het uiterlijk van haar alleen

Wat niet in de buurt is, ben ik vergeten

Knuffel en fluister haar de belangrijkste woorden

Nog een dag, je handpalm loslaten om te slapen

Ik ben bang dat, als ik me afwend, ik haar morgen niet zal aanraken

Wat zal nog meer gevoelens afkoelen tot de ochtend

Met elke minuut vervagen al zo bleke tonen

Het is niet voor altijd, ja, maar het is zo gemakkelijk om het te vergeten

Je steeds minder knuffelen is gemeengoed geworden

Het wordt steeds moeilijker voor ons twee om elkaar te begrijpen

'Het spijt me' zeggen is niets, maar we zeggen niet eens 'ik hou van je'

We wachten op de dageraad na zonsondergang door traagheid

De tijd zal de schuld uit de ziel wissen met zoete wijn, uit het hart

We beloven geen fouten met u te herhalen

Maar helaas, het zand van onze karakters is zo onvast

Dat "beter laat dan nooit" is niet waar

Wanneer na verloop van tijd je woorden in niets veranderen

En ik zal verdoemd zijn om dit alleen op Valentijnsdag te zeggen

Het spijt me voor alles, ik mis je, ik hou nog steeds van en herinner me

Dit is wanneer de grond onder je voeten vandaan komt

Wanneer in een menigte van mensen, op zoek naar het uiterlijk van haar alleen

Wat niet in de buurt is, ben ik vergeten

Knuffel en fluister haar de belangrijkste woorden

Dit is wanneer de grond onder je voeten vandaan komt

Wanneer in een menigte van mensen, op zoek naar het uiterlijk van haar alleen

Wat niet in de buurt is, ben ik vergeten

Knuffel en fluister haar de belangrijkste woorden

Sluit je ogen, stel je voor, laten we samen zijn

We hebben plezier, we zijn in de hemel, deze hele wereld is leuker dan een meid

Je bent roekeloos zachtaardig en niet bang om je te verbranden

En voordat ik gek werd, verliefd worden zonder letsel

Je bent onberispelijk en de eeuwigheid is met je, zoals de avond

We hebben niets te delen, behalve dat de dageraad aan de kust

En zo achteloos scheurden we onze kleren

Pluizige deken, ik kom tot bezinning

Maar wie ben ik hier en waarom, en wie zijn al deze mensen?

Nee, laat mijn hand niet los, waar brengen ze je heen?

Wees gewoon niet bang, wacht even, ik ben in de buurt

Achter de gesloten deur hoor ik stemmen, ontlading

De tijd is bevroren, in de ogen van de eerste ontmoeting, herfst

De bevende woorden van de dokter: "Kon niet worden gered"

Maar er is niet zoveel gezegd, er is zoveel niet gedaan

Maar je kunt niet terugkeren, en ik had geen tijd

Dit is wanneer de grond onder je voeten vandaan komt

Wanneer in een menigte van mensen, op zoek naar het uiterlijk van haar alleen

Wat niet in de buurt is, ben ik vergeten

Knuffel en fluister haar de belangrijkste woorden