Одержимые - MVKC CKNT

Скорость полёта, где-то за город

Мы летели, всё было так ровно

Рука за руку, ночь словно гонит

Холодом улиц ступает за нами

Мы убегаем быстро, как воры

Копы не догонят засадой приёмов

Ты – моя кома, ты - моя ломка

Тобой околдован, как ночью зимою

Звёзды сгорают, планеты над нами

Над небесами пыль тянет слезами

Что будет, не знаю, никто тут не знает

Жизнь за плечами, но тут новый экзамен

Чувство приёма ломает и стонет

То ли берега, то ли косятся ноги

Приливы, минуты, холод молчания

Дожди вызывают, лишь кашель вдыхаю

Забирай мой сон, взорви мой дом

Я забуду город свой, если тебя нету в нём

Пусть тогда горит огнём, пусть тогда горит огнём

Пусть тогда горит огнём.

Не уходи, постой

Забирай мой сон, взорви мой дом

Я забуду город свой, если тебя нету в нём

Пусть тогда горит огнём, пусть тогда горит огнём

Пусть тогда горит огнём.

Не уходи, постой

Будто бегу по бесконечным магистралям

В бреду, что тебя здесь оставил

И под ногами лишь гравий

Это пустыня города, где ни души на мили, представь

Такова загадка, чем она держит?

Мой сладкий сон и зубов скрежет

Лишь грамм надежд и того нет

От этого товара лишь в сон клонит

Давно нет нас – это миражи

Рук тремор напоминает тебе, ты ещё жив

Но будто пуст полумиллионный город у моря

Как этап этот завершить, скажи

И отпусти, наконец, меня, мы квиты

Вискарь распит, тара разбита

Я сыт этим, милая

Ты - моя идея фикс, этим одержимый я

Забирай мой сон, взорви мой дом

Я забуду город свой, если тебя нету в нём

Пусть тогда горит огнём, пусть тогда горит огнём

Пусть тогда горит огнём.

Не уходи, постой

Забирай мой сон, взорви мой дом

Я забуду город свой, если тебя нету в нём

Пусть тогда горит огнём, пусть тогда горит огнём

Пусть тогда горит огнём.

Не уходи, постой

Luchtsnelheid, ergens buiten de stad

We vlogen, alles was zo soepel

Hand in hand lijkt de nacht te rijden

De kou van de straten stapt achter ons

We rennen snel als dieven

Politie haalt hinderlaagtrucs niet in

Jij bent mijn coma, jij bent mijn inzinking

Betoverd door jou, als 's nachts in de winter

Sterren branden, planeten boven ons

Boven de lucht trekt het stof met tranen

Wat er zal gebeuren, ik weet het niet, niemand hier weet het

Het leven achter de rug, maar er is een nieuw examen

Het gevoel van acceptatie breekt en kreunt

Of de kust, of de benen scheel

Getijden, minuten, kilte van stilte

De regens veroorzaken, ik inhaleer alleen de hoest

Neem mijn droom, blaas mijn huis op

Ik zal mijn stad vergeten als je er niet bent

Laat het dan branden met vuur, laat het dan branden met vuur

Laat het dan branden met vuur.

Ga niet, blijf

Neem mijn droom, blaas mijn huis op

Ik zal mijn stad vergeten als je er niet bent

Laat het dan branden met vuur, laat het dan branden met vuur

Laat het dan branden met vuur.

Ga niet, blijf

Het is alsof ik op eindeloze snelwegen ren

Uitzinnig om je hier achter te laten

En onder de voeten alleen grind

Het is een woestijnstad waar mijlenver geen ziel is, stel je voor

Dat is het mysterie, wat houdt ze vast?

Mijn zoete droom en tandengeknars

Slechts een gram hoop en dat is het niet

Van dit product heeft alleen de neiging om te slapen

We zijn hier al lang niet meer - dit zijn luchtspiegelingen

Handtrilling herinnert je eraan dat je nog leeft

Maar het is alsof de half miljoenste stad aan zee leeg is

Hoe deze fase te voltooien, vertel me

En laat me eindelijk gaan, we zijn gelijk

Viskar dronken, de container is kapot

Ik ben het beu schat

Jij bent mijn vaste idee, ik ben hier geobsedeerd door

Neem mijn droom, blaas mijn huis op

Ik zal mijn stad vergeten als je er niet bent

Laat het dan branden met vuur, laat het dan branden met vuur

Laat het dan branden met vuur.

Ga niet, blijf

Neem mijn droom, blaas mijn huis op

Ik zal mijn stad vergeten als je er niet bent

Laat het dan branden met vuur, laat het dan branden met vuur

Laat het dan branden met vuur.

Ga niet, blijf