Нет правил - MVKC CKNT

Мы – архипелаг, части единого целого

Но потеряны без нити связующей

Спустя года не увидеть под морщинами тело

Тем, у кого нет общего будущего

Посреди лабиринта

Из улиц и автострад

Я буду помнить её запах

Этот наркотический аромат

Её нет

И не находя выхода в градусах и дыме сигарет

Когда иного выхода нет

Кроме как остановить седативный эффект

И через десятки лет

Унесёт из головы о тебе этот бред весь

С пылью и ветром

Обрывки 2010-ого лета

Идя по тем же звёздам

Газ в пол и номерной знак неопознан

Ты болен, наверняка

На волю под аккомпанемент коньяка

Мы даже не попытались, зная, что сердце

Не выдержит краш-тест

Увы, не по пути нам, нет свободных мест

Жил с этим, пришло время учиться жить без

Нет правил, чтобы любить

Нет правил ошибки судьбы забыть

Мы не придумали правил

Как всё без боли оставить в местах

Где память и чувства сдавят сердце в тисках

Нет правил, чтобы любить

Нет правил опечатки судьбы забыть

И не придумали правил

Как всё без боли оставить в местах

Где памяти чувства сдавят в тисках

Там где нет боли, там нет любви

Где нет тепла, там не тают льды

А время тик-так и в окно как дым

Пока тут театр обликов гордынь

Губит нас и мы до седины волос

Ищем правила "как быть?", но вопрос

Вовсе не тот или поставлен не так

Доселе никто не ведал наверняка

Где истина есть, в книге ли песне?

Почему столько жести, ведь на груди крестик?

От чего одинок, когда пудовый цепок

Златом на шее блестит?

Любви корона не вместит, а горя с лихвой

У кого в руках весь мир, не знает покоя

А я понял - мир мне ровесник, и кто я

Часть одного, как это небо и море

Но законы вселенной не терпят простоя

А мы среди правил сложных устоев

Забываем простое, как дорого стоит

Свобода от принципов, и в три слоя

Грима на лица, чтобы эмоций

Там не видали, страх проколоться

Как в атомной бомбе спутать пропорции

Ведь тогда всё взорвётся

Нет правил, чтобы любить

Нет правил ошибки судьбы забыть

Мы не придумали правил

Как всё без боли оставить в местах

Где память и чувства сдавят сердце в тисках

Нет правил, чтобы любить

Нет правил опечатки судьбы забыть

И не придумали правил

Как всё без боли оставить в местах

Где памяти чувства сдавят сердце в тисках

We zijn een archipel, onderdeel van één geheel

Maar verloren zonder binddraad

Een jaar later, zie het lichaam niet onder de rimpels

Voor degenen die geen gemeenschappelijke toekomst hebben

Midden in het doolhof

Van straten en snelwegen

Ik zal haar geur onthouden

Deze verdovende geur

Ze is weg

En geen uitweg vinden in graden en sigarettenrook

Wanneer het niet anders kan

Behalve hoe de sedatie te stoppen

En na decennia

Zal al deze onzin over jou uit mijn hoofd halen

Met stof en wind

Foto's van de zomer van 2010

Lopen op dezelfde sterren

Gas naar de vloer en de kentekenplaat is niet geïdentificeerd

Je bent zeker ziek

Naar believen onder begeleiding van cognac

We hebben het niet eens geprobeerd, wetende dat het hart

Is niet bestand tegen crashtest

Helaas, we zijn niet onderweg, er zijn geen lege stoelen

Leefde ermee, het is tijd om te leren leven zonder

Er zijn geen regels om lief te hebben

Er zijn geen regels om de fouten van het lot te vergeten

We hebben de regels niet verzonnen

Hoe je alles pijnloos kunt achterlaten op plaatsen?

Waar geheugen en gevoelens het hart in een bankschroef knijpen

Er zijn geen regels om lief te hebben

Geen regels typfouten lot vergeten

En de regels niet verzonnen

Hoe je alles pijnloos kunt achterlaten op plaatsen?

Waar de herinnering aan gevoelens in een bankschroef wordt geperst

Waar geen pijn is, is geen liefde

Waar geen warmte is, smelt ijs daar niet

En de tijd tik-tak en uit het raam als rook

Terwijl hier het theater van vormen van trots is

Het vernietigt ons en we zijn grijs haar

We zijn op zoek naar de regels "hoe te zijn?", Maar de vraag

Niet de juiste of niet goed ingesteld

Tot nu toe wist niemand het zeker

Waar is de waarheid, in het boek van het lied?

Waarom zoveel tin, want op de borst staat een kruis?

Van wat eenzaam is als een poedel vasthoudend is

Goud op de nek schijnt?

De kroon zal geen liefde bevatten, maar meer dan verdriet

Wie de hele wereld in handen heeft, kent geen rust

En ik realiseerde me - de wereld is even oud als ik, en wie ben ik

Een deel van een alsof het lucht en zee is

Maar de wetten van het universum tolereren geen uitvaltijd

En we behoren tot de regels van complexe stichtingen

Vergeet het simpele, hoe duur het is

Vrijheid van principes, en in drie lagen

Make-up op gezichten om emoties te maken

Ze zagen het niet, de angst om doorboord te worden

Hoe de verhoudingen in een atoombom te verwarren?

Want dan ontploft het allemaal

Er zijn geen regels om lief te hebben

Er zijn geen regels om de fouten van het lot te vergeten

We hebben de regels niet verzonnen

Hoe je alles pijnloos kunt achterlaten op plaatsen?

Waar geheugen en gevoelens het hart in een bankschroef knijpen

Er zijn geen regels om lief te hebben

Geen regels typfouten lot vergeten

En de regels niet verzonnen

Hoe je alles pijnloos kunt achterlaten op plaatsen?

Waar de herinnering aan gevoelens het hart in een bankschroef zal persen