Фантомы - MVKC CKNT

Я с дымом выдыхаю победу

И отлетев в заснеженную ночь, останусь навсегда там

Где веет тяжёлым ароматом кофе и ледяной канадский ветер

Сквозит по анфиладам точки невозврата

Я любил и меня любили в ответ

Так бесконтрольно, будто не успеем

Остановить крутящий момент

У края неба

И если рай есть и не такой, как здесь

Он мне не нужен

К чёрту эти повороты

Бросим руль, и пускай нас скорость закружит

Город загружен, о тебе фантомные боли

Время – товар, который мы не можем позволить

Ударами оставшихся сил

В кромешной темени идти вдоль стен

И видимо, чтоб отпустило

Понадобится вечность и 1 день

И мы сгорим с тобой единым пламенем

Звёзды падали и звали нас с собой

Но эта боль оказалась самым труднейшим экзаменом

Где бы я ни был, видеть призрак твой

Я пленник поневоле тебя

И разве написал бы столько и так, поистине не любя?

Все остальные – никто, они – лишь тени

Я безумец и никакое время этого не изменит

Теряли себя среди слов дешёвых сожалений

Нас уверяли, это временно, мы верили

Но годы скитаний и в кровь сбиты колени

Входит, я ошибался, и меня тупо развели

Я вижу огонь сожжённых мостов и милей между нами

И где бы ни был, уже не чувствую себя как дома

Мы наш роман так бездушно пролистали

Не оставив ни фото на память, только сны и фантомы

И мы сгорим с тобой единым пламенем

Звёзды падали и звали нас с собой

Но эта боль оказалась самым труднейшим экзаменом

Где бы я ни был, видеть призрак твой

Ik adem overwinning uit met rook

En wegvliegend in de besneeuwde nacht, zal ik daar voor altijd blijven

Waar het zware aroma van koffie en de ijzige Canadese wind waait

Door de enfilades van het point of no return

Ik hield van en werd in ruil daarvoor geliefd

Zo oncontroleerbaar, alsof we het niet redden

stop koppel

Aan de rand van de hemel

En als er een paradijs is en niet hetzelfde als hier

ik heb het niet nodig

Fuck die wendingen

Laten we het stuur loslaten en ons laten draaien door de snelheid

De stad is geladen, fantoompijnen over jou

Tijd is een handelsartikel dat we ons niet kunnen veroorloven

Met de slagen van de resterende krachten

Loop in het pikkedonker langs de muren

En blijkbaar om los te laten

Het duurt een eeuwigheid en 1 dag

En we zullen met je branden als een enkele vlam

De sterren vielen en riepen ons erbij

Maar deze pijn bleek het moeilijkste examen

Waar ik ook ben, zie je geest

Ik ben een gevangene van jou

En zou hij zo veel en zo, echt niet liefdevol schrijven?

Alle anderen zijn niemand, het zijn slechts schaduwen

Ik ben gek en geen tijd zal dat veranderen

Onszelf verloren tussen de woorden van goedkope spijt

We waren ervan verzekerd dat dit tijdelijk is, geloofden we

Maar jaren van zwerven en knieën zijn neergeslagen in het bloed

Komt binnen, ik had het mis, en ik was dom gefokt

Ik zie het vuur van verbrande bruggen en een mijl tussen ons

En waar ik ook ga, ik voel me niet meer thuis

We bladerden zo zielloos door onze romance

Zonder een foto als aandenken achter te laten, alleen dromen en fantomen

En we zullen met je branden als een enkele vlam

De sterren vielen en riepen ons erbij

Maar deze pijn bleek het moeilijkste examen

Waar ik ook ben, zie je geest