Deadly Dull - Movements

This is the story of a man that I know

A man with a heart of gold

But a body becoming weak

And a mind that let him go

This is the story of a man and his wife

And how she died of that same disease

How he stayed with her after her spirit left

But he won’t remember her death and

It’s a deadly dull

Like a sword stuck in its sheath

A mind once sharp and full

Now clouded and diseased

What’s it like to be erased every time you fall asleep?

Waking up as a clean slate without a sense of reality?

And will I end up the same way when I grow old and turn to grey?

As time leaves me behind to fade away, away

This is the story of a man that I know

He knows my face but he doesn’t know me

Pretends he does every time we meet

And puts his questions on repeat

Like, «Are you staying out of trouble?

What’s the plan?

Can we go see G-Ma down the street?

When I saw her last, she didn’t say much of anything

But if I were there, think how much better it would be»

They break the news a few times a week

And every time, it’s followed by the same thing

He sits outside and keeps quiet for a while

And forgets and goes to sleep

(Life with a heavy soul)

Will that be me eventually?

(Death by a deadly dull)

Will that be me?

It’s a deadly dull

Like a sword stuck in its sheath

A mind once sharp and full

Now clouded and diseased

What’s it like to be erased every time you fall asleep?

Waking up as a clean slate without a sense of reality?

And will I end up the same way when I grow old and turn to grey?

As time leaves me behind to fade away, away

Dit is het verhaal van een man die ik ken

Een man met een hart van goud

Maar een lichaam dat zwak wordt

En een geest die hem liet gaan

Dit is het verhaal van een man en zijn vrouw

En hoe ze stierf aan diezelfde ziekte

Hoe hij bij haar bleef nadat haar geest wegging

Maar hij zal zich haar dood niet herinneren en

Het is dodelijk saai

Als een zwaard dat in zijn schede zit

Een geest ooit scherp en vol

Nu bewolkt en ziek

Hoe is het om elke keer dat je in slaap valt te worden gewist?

Met een schone lei wakker worden zonder realiteitszin?

En zal ik op dezelfde manier eindigen als ik oud word en grijs word?

Naarmate de tijd me achterlaat om te vervagen, weg

Dit is het verhaal van een man die ik ken

Hij kent mijn gezicht, maar hij kent mij niet

Doet alsof hij dat elke keer doet als we elkaar ontmoeten

En zet zijn vragen op repeat

Zoals: "Blijf je uit de problemen?

Wat is het plan?

Kunnen we naar G-Ma gaan verderop in de straat?

Toen ik haar voor het laatst zag, zei ze niet veel

Maar als ik daar was, bedenk dan hoeveel beter het zou zijn»

Ze brengen het nieuws een paar keer per week

En elke keer wordt het gevolgd door hetzelfde

Hij zit buiten en is een tijdje stil

En vergeet en gaat slapen

(Leven met een zware ziel)

Zal ik dat uiteindelijk zijn?

(Dood door een dodelijke saaiheid)

Ben ik dat?

Het is dodelijk saai

Als een zwaard dat in zijn schede zit

Een geest ooit scherp en vol

Nu bewolkt en ziek

Hoe is het om elke keer dat je in slaap valt te worden gewist?

Met een schone lei wakker worden zonder realiteitszin?

En zal ik op dezelfde manier eindigen als ik oud word en grijs word?

Naarmate de tijd me achterlaat om te vervagen, weg