Solamente unico - Mostro, Briga

C'è una ragazza sopra una panchina

Siede da sola

E guarda il vuoto

Anche oggi non è andata a scuola

Si sente sola

Ascolta la musica

La musica ascolta lei

Quando il resto del mondo la ignora

Ma non si consola

Ed ogni volta dopo pranzo

Lega i suoi capelli

Si infila uno spazzolino in gola

Ma così no, non funziona

Più va avanti e più peggiora

Inginocchiata davanti al cesso

Lei non si emoziona

Ride per finta

Ma quando piange poi è spontanea

Sua madre si comporta

Come se fosse una sua coetanea

E certe volte, certe volte è ridicola

Il padre era un grande uomo

Ma in una vita troppo piccola

Si è depresso non è

Più parte della famiglia

Non gliene frega un cazzo di sua figlia

Sdraiata sopra il letto

Mentre soffoca le grida

Lei si odia, perché non trova

Il coraggio di farla finta

Guarda la pioggia e piange

In cerca di attenzioni

Fatta a pezzi dall’indifferenza

Dei suoi genitori

Non sa come uscirne fuori

Scrive sul suo diario

Che quando morirà

Lei sarà l’unica tomba senza fiori

L’unica tomba senza fiori

È per te

Che non ti lascio mai

E per riaverti qui

E ho posato due rose bianche

Sopra la tua foto

Una corona di spine

La metto sui tuoi guai

Che sono i miei ormai

C'è un ragazzo alla fermata

Che aspetta il capolinea

Si guarda intorno

La sua vita è una lotta continua

È lì che sospira

Scambia lo sguardo

Con una ragazza seduta sopra una panchina

Ma poi si gira, nah

Vorrebbe morto il suo migliore amico

Anzi ex migliore amico

Quel figlio di puttana l’ha tradito

Sua madre è convinta lui sia un fallito

Gli rinfaccia tutti i suoi sbagli

Per puntargli il dito

Quindi poi si chiude in camera

Il dolore che lo lacera

Sente il fuoco dell’angoscia

Carbonizzargli l’anima

E non piange

Sa quanto costano le lacrime

Ha imparato da suo padre

Che le emozioni non si mostrano

Ed ogni sera

Sta con l’ansia di dormire

Fa degli incubi assurdi

Il suo subconscio si scatena

E l’odio che lo avvelena

Paura di non riuscire

Troppa pressione

Teme che gli si spezzi la schiena

Non crede a nulla

Si sente privo di ambizioni

È come un fiore

Senza odore e senza i suoi colori

Non sa come uscirne fuori

Scrive sul suo diario, che quando morirà

Lui sarà l’unica tomba senza fiori

Ho sentito la necessità

Di usare questo flow

Come se ti stessi parlando

Come se fossimo io e te soltanto

Uno davanti all’altro

Perché so cosa stai provando

Sono venuto qui per dirti

Che proprio adesso

Ora che sei distrutto

Che hai l’opportunità di ricostruirti tutto

Da zero

Guarda chi sono e guarda chi ero

Puoi fare ciò che vuoi se ci credi davvero

E non pensare agli altri

No chi cazzo sono gli altri?

Promettimi di non permettergli di fermarti

E vai dai fallo subito

Io credo in te Perché

Tu non sei solo

Sei solamente unico

Il sole sorge ad est

Tramonta dove

Negli occhi tuoi, piove

Del sole intorno a te

Io ne ho le prove

La luce non, muore

La luce non, muore

La luce non, muore

La luce non, muore

Er zit een meisje op een bankje

Ze zit alleen

En kijk naar de leegte

Ook vandaag ging ze niet naar school

Ze voelt zich alleen

Naar muziek aan het luisteren

Muziek luistert naar haar

Wanneer de rest van de wereld het negeert

Maar hij troost zichzelf niet

En elke keer na de lunch

Bind haar haar vast

Hij steekt een tandenborstel in zijn keel

Maar nee, het werkt niet

Hoe meer het doorgaat, hoe erger het wordt

Knielend voor het toilet

Ze wordt niet opgewonden

Hij lacht om te doen alsof

Maar als ze huilt dan is het spontaan

Zijn moeder gedraagt ​​zich

Alsof ze van zijn leeftijd was

En soms, soms is het belachelijk

De vader was een geweldige man

Maar in een te klein leven

Hij is depressief is niet

Meer deel van de familie

Hij geeft niets om zijn dochter

Op bed liggen

Terwijl ik het geschreeuw onderdrukt

Ze haat zichzelf, omdat ze het niet kan vinden

De moed om te doen alsof

Kijk naar de regen en huil

Aandacht zoeken

Verscheurd door onverschilligheid

Zijn ouders

Hij weet niet hoe hij eruit moet komen

Hij schrijft in zijn dagboek

Dat is wanneer hij sterft

Zij zal het enige graf zijn zonder bloemen

Het enige graf zonder bloemen

En voor jou

Dat ik je nooit verlaat

En om je hier terug te hebben

En ik plaatste twee witte rozen

Boven je foto

Een doornenkroon

Ik zal haar op jouw problemen zetten

Welke zijn nu van mij

Er staat een jongen bij de halte

Wachten op het eindpunt

Je kijkt om je heen

Zijn leven is een constante strijd

Daar zucht hij

Wissel je blik uit

Met een meisje op een bankje

Maar dan draait hij zich om, nah

Hij wenst zijn beste vriend dood

Eigenlijk een voormalige beste vriend

Die klootzak heeft hem bedrogen

Zijn moeder vindt hem een ​​mislukkeling

Hij geeft hem de schuld van al zijn fouten

Om met de vinger naar hem te wijzen

Dan sluit hij zich op in de kamer

De pijn die hem verscheurt

Voel het vuur van angst

Carboniseer zijn ziel

En hij huilt niet

Je weet hoeveel tranen kosten

Hij leerde van zijn vader

Die emoties laten zich niet zien

En elke nacht

Blijft bij de angst om te slapen

Hij heeft absurde nachtmerries

Zijn onderbewustzijn wordt wild

Het is haat die hem vergiftigt

Angst om te falen

Te veel druk

Hij is bang dat zijn rug zal breken

Hij gelooft in niets

Hij voelt zich niet ambitieus

Het is als een bloem

Zonder geur en zonder zijn kleuren

Hij weet niet hoe hij eruit moet komen

Hij schrijft in zijn dagboek dat wanneer hij zal sterven

Hij zal het enige graf zijn zonder bloemen

ik voelde de behoefte

Deze stroom gebruiken:

Alsof ik tegen je praat

Alsof jij en ik alleen zijn

De een voor de ander

Omdat ik weet wat je voelt

Ik kwam hier om je te vertellen

dat nu

Nu je vernietigd bent

Dat je de mogelijkheid hebt om alles opnieuw op te bouwen

Vanaf het begin

Kijk wie ik ben en zie wie ik was

Je kunt doen wat je wilt als je er echt in gelooft

En denk niet aan anderen

Nee, wie de fuck zijn de anderen?

Beloof me dat je je niet door hem laat stoppen

En ga, doe het nu

Ik geloof in jou Waarom?

Je bent niet alleen

Je bent gewoon uniek

De zon komt op in het oosten

Stel in waar

In jouw ogen regent het

Van de zon om je heen

ik heb het bewijs

Het licht doet het niet, het sterft

Het licht doet het niet, het sterft

Het licht doet het niet, het sterft

Het licht doet het niet, het sterft