Return To The Violence Of The Ocean Floor - Moonface, Spencer Krug

I’ve got a spirit

Made out of sand

Sometimes it slips through my fingers

Back onto the beach

In some kind of lust

To return to the violence of the ocean floor

So I kneel down

And gather it up

Grain by grain

I have to keep it safe

I still have some things to say:

You should have been a writer, you should have played guitar

But those kids keep coming down the fucking hill

You should have been a writer, you should have played guitar

But your face looks like a statue in the dark

Like a candle that is held up to a mirror

Or the terrible glimpse of a shark

Within your idiot heart

I heard you hate it all just based on your principles now

So I kneel down

Down into your burning sand, singing

One, we got the spirit, two, we got the music

Three, we got the past and four, we got the future

And five, we got some kind of lust

To return to the violence of the ocean floor

Ik heb een geest

Gemaakt van zand

Soms glipt het door mijn vingers

Terug naar het strand

In een soort van lust

Om terug te keren naar het geweld van de oceaanbodem

Dus ik kniel neer

En verzamel het

Korrel voor korrel

Ik moet het veilig bewaren

Ik heb nog wat te zeggen:

Je had schrijver moeten worden, je had gitaar moeten spelen

Maar die kinderen blijven de verdomde heuvel afdalen

Je had schrijver moeten worden, je had gitaar moeten spelen

Maar je gezicht ziet eruit als een standbeeld in het donker

Als een kaars die voor een spiegel wordt gehouden

Of de verschrikkelijke glimp van een haai

In je idiote hart

Ik hoorde dat je het allemaal haat, gewoon op basis van je principes nu

Dus ik kniel neer

Beneden in je brandende zand, zingend

Een, we hebben de geest, twee, we hebben de muziek

Drie, we hebben het verleden en vier, we hebben de toekomst

En vijf, we hebben een soort van lust

Om terug te keren naar het geweld van de oceaanbodem