Malinconico a metà - Modà

Ci sono i lampi, ci sono i lampi questa notte in città

Ci sono i fulmini sopra le frasi che ho lasciato a metà

E non mi controllo

Forse barcollo

Sul marciapiede che non so dove porterà

Ma non importa, basta!

Che me ne vado al più presto da qua

È stata l’ultima volta che ho parlato con lei

Però mi manchi sai, parlo con te anche se tu non ci sei

Porta via quello che vuoi ma non voltarti

Lasciami viver da solo tra i ricordi

Libero col mio sorriso ironico

Che mi accompagnerà e mi sentirò malinconico a metà

Non mi accontento ma mi rendo conto

Che più ti cerco e più tutto si rovinerà

Cerco di odiarti, di cancellarti

Ma se ci penso mi viene voglia di stringerti

Forse… forse una vita non basterà

Ma forse pensarci troppo mi ucciderà

Porta via quello che vuoi ma non voltarti

Lasciami viver da solo tra i ricordi

Libero col mio sorriso ironico

Che mi accompagnerà e mi sentirò malinconico a metà

Ti mancherò, questo già lo so

Ma sono certo che un bel giorno poi ti rivedrò

Aspetterò, non parlerò

E quando mi vorrai sarò contento di dirti «no»

Ma ora porta via quello che vuoi ma non voltarti

Lasciami viver da solo tra i ricordi

Libero col mio sorriso ironico

Che mi accompagnerà e mi sentirò malinconico a metà, malinconico a metà

E libero col mio sorriso ironico

Che mi accompagnerà e mi sentirò

Mi accompagnerà e mi sentirò

Mi accompagnerà e mi sentirò

Malinconico a metà.!

(Grazie a valeria per questo testo)

Er zijn bliksemschichten, er zijn bliksems vannacht in de stad

Er zijn bliksemschichten boven de zinnen die ik halverwege heb achtergelaten

En ik heb mezelf niet onder controle

Misschien wankel ik

Op het trottoir weet ik niet waar het toe zal leiden

Maar het maakt niet uit, dat is genoeg!

Dat ik hier zo snel mogelijk wegga

Het was de laatste keer dat ik haar sprak

Maar ik mis je weet je, ik praat met je, zelfs als je er niet bent

Neem weg wat je wilt, maar draai je niet om

Laat me alleen leven tussen de herinneringen

Gratis met mijn ironische glimlach

Dat zal me vergezellen en ik zal me half melancholisch voelen

Ik ben niet tevreden, maar ik realiseer me

Dat hoe meer ik naar je zoek, hoe meer alles verpest zal worden

Ik probeer je te haten, je te annuleren

Maar als ik erover nadenk, wil ik je vasthouden

Misschien... misschien is één leven niet genoeg

Maar misschien wordt ik dood door er te veel aan te denken

Neem weg wat je wilt, maar draai je niet om

Laat me alleen leven tussen de herinneringen

Gratis met mijn ironische glimlach

Dat zal me vergezellen en ik zal me half melancholisch voelen

Je gaat me missen, dat weet ik al

Maar ik weet zeker dat ik je op een dag weer zal zien

Ik zal wachten, ik zal niet spreken

En als je me wilt, zal ik je graag "nee" zeggen

Maar neem nu weg wat je wilt, maar draai je niet om

Laat me alleen leven tussen de herinneringen

Gratis met mijn ironische glimlach

Dat zal me vergezellen en ik zal me half melancholisch, half melancholisch voelen

En vrij met mijn ironische glimlach

Dat zal me vergezellen en ik zal voelen

Hij zal me vergezellen en ik zal voelen

Hij zal me vergezellen en ik zal voelen

Half melancholiek.!

(Met dank aan valeria voor deze tekst)