Нить из угля - Митя Фомин

На столе свеча, много и не раз

Думали начать с этих слов рассказ.

Обгорела нить вплоть до черноты?

к небу до мечты.

На границе сна увижу я сквозь свет.

Припев:

Мне понятна печаль одиноких Богов

Созерцающих Мир от нуля.

Никого мне не жаль, и давно я готов

Оборвать эту нить из угля.

Второй Куплет: Митя Фомин

Сажа выпьет из свечки все, что есть.

На качелях жизнь, на качелях смерть.

Свет колышет тень, тень слита с огнем.

Завтра будет день, где еще живем.

На границе сна увижу я сквозь свет.

Припев

Мне понятна печаль одиноких Богов

Созерцающих Мир от нуля.

Никого мне не жаль, и давно я готов

Оборвать эту нить из угля.

Er staat een kaars op tafel, veel en meer dan eens

We dachten het verhaal met deze woorden te beginnen.

Brandde de draad tot zwart?

naar de hemel naar de droom.

Op de grens van de slaap zal ik door het licht zien.

Refrein:

Ik begrijp het verdriet van de eenzame Goden

De wereld van nul beschouwen.

Ik heb met niemand medelijden, en ik ben er al lang klaar voor

Knip deze draad van kolen af.

Tweede vers: Mitya Fomin

Roet drinkt alles wat uit de kaars komt.

Het leven is op de schommel, de dood is op de schommel.

Het licht zwaait de schaduw, de schaduw versmelt met het vuur.

Morgen is de dag dat we nog steeds leven.

Op de grens van de slaap zal ik door het licht zien.

Refrein

Ik begrijp het verdriet van de eenzame Goden

De wereld van nul beschouwen.

Ik heb met niemand medelijden, en ik ben er al lang klaar voor

Knip deze draad van kolen af.