Fiesta nacional - Miss Caffeina

Estuve atento y supe controlar

Esa impaciencia de quien sabe que al llegar

Todo es distinto y menos de verdad

Hay mil fantasmas empeñados en gritar

Hay tanto ruido que no puedo ni escuchar mi voz

Se pierde entre la multitud

Prometo ser valiente y dejar de pedir perdón

Prometo pensarlo mejor

Desde aquí puedo medir la fuerza de un león

Dejar morir las flores secas

Desde el día en que crucé la puerta y me largué

No ha vuelto el dolor de cabeza

Vinieron tantos queriendo aconsejar

Embajadores, directores, santos y al final

Respiré hondo y me puse a bailar

Centrifugado y conectado, rabia universal

Hay tanto imbécil suelto, mucha casa por barrer

Hay tanto ruido y distorsión

Prometo ser guardián para los que no tienen voz

Prometo pasar a la acción

Desde aquí puedo medir la fuerza de un león

Dejar morir las flores secas

Desde el día en que crucé la puerta y me largué

No ha vuelto el dolor de cabeza

Y yo deseándote las noches más largas

Deseando que tus propias palabras

Deslicen por los cuerpos de otros

No, no tengo preparada una fiesta

No hay velas, luces

No hay gente buena que quiera dibujar su nombre

Junto al tuyo en ningún corazón

Desde aquí puedo medir la fuerza de un león

Dejar morir las flores secas

Desde el día en que crucé la puerta y me largué

No ha vuelto el dolor de cabeza

Ik was attent en wist hoe ik moest controleren

Dat ongeduld van degenen die dat weten als ze aankomen

Alles is anders en minder waar

Er zijn duizend geesten die willen schreeuwen

Er is zoveel lawaai dat ik mijn stem niet eens kan horen

Verdwaal in de menigte

Ik beloof moedig te zijn en te stoppen met me te verontschuldigen

Ik beloof dat ik er beter over zal nadenken

Vanaf hier kan ik de kracht van een leeuw meten

Laat droge bloemen sterven

Sinds de dag dat ik door de deur liep en naar buiten liep

De hoofdpijn is niet teruggekomen

Er kwamen zoveel mensen die advies wilden geven

Ambassadeurs, regisseurs, heiligen en op het einde

Ik haalde diep adem en begon te dansen

Gecentrifugeerd en verbonden, universele woede

Er is zoveel idioot op vrije voeten, veel huis om te vegen

Er is zoveel ruis en vervorming

Ik beloof een voogd te zijn voor de stemlozen

Ik beloof actie te ondernemen

Vanaf hier kan ik de kracht van een leeuw meten

Laat droge bloemen sterven

Sinds de dag dat ik door de deur liep en naar buiten liep

De hoofdpijn is niet teruggekomen

En ik wens je de langste nachten

Ik wens je eigen woorden

Schuif over de lichamen van anderen

Nee, ik heb geen feest klaar

geen kaarsen, lichten

Er zijn geen goede mensen die hun naam willen tekenen

Naast de jouwe in geen hart

Vanaf hier kan ik de kracht van een leeuw meten

Laat droge bloemen sterven

Sinds de dag dat ik door de deur liep en naar buiten liep

De hoofdpijn is niet teruggekomen