Turistas - Miss Caffeina

Ahora que sabemos que la química no va a matarnos;

ahora que soy yo quien pone un punto de inflexión.

Esta rebelión nos está envejeciendo.

Dentro de un tiempo,

nos reiremos de todo esto.

Ahora que no encuentro un sentido en nuestra huida;

no me ha sorprendido lo más mínimo.

Tendré fe;

recortaré las horas muertas,

como un kamikaze a las puertas de un hotel

lleno de turistas.

Por si vienes a romper el juramento,

yo te escribo hoy desde dentro;

me limito a sonreír;

que sí, que ya lo sé.

Que no tengo que explicártelo de nuevo;

este cuerpo tan pequeño

no ha dejado de roer

y predecir el huracán.

El huracán.

Ahora que sabemos que esta inercia no puede pararnos;

ahora que soy yo quien deja todo a tu elección.

Pensaré cómo decirte que lo siento.

Dentro de un tiempo,

nos reiremos.

Ahora que el verano va quedando muy, muy lejos;

no te ha sorprendido lo más mínimo.

Tendré fe;

recortaré las horas muertas;

seré un kamikaze que no tiene compasión;

no tiene remedio.

Por si vienes a romper el juramento,

yo te escribo hoy desde dentro;

me limito a sonreír;

que sí, que ya lo sé.

Que no tengo que explicártelo de nuevo;

este cuerpo tan pequeño

no ha dejado de roer

y predecir el huracán.

El huracán.

Si es verdad que el tiempo

cura los momentos,

sana las heridas

y detiene el viento.

Si es verdad que quieres

caminar conmigo,

junto a mi cintura;

sin pena ni bruma.

Por si vienes a romper el juramento,

yo te escribo hoy desde dentro;

me limito a sonreír;

que sí, que ya lo sé.

Que no tengo que explicártelo de nuevo;

que este cuerpo tan pequeño

se ha cansado de roer

y predecir el huracán.

Nu we weten dat chemie ons niet zal doden;

nu ik het ben die een keerpunt plaatst.

Deze opstand veroudert ons.

Binnen een tijd,

we zullen hier allemaal om lachen.

Nu ik geen betekenis kan vinden in onze vlucht;

Het heeft me allerminst verbaasd.

ik zal vertrouwen hebben;

Ik zal de inactieve uren verminderen,

als een kamikaze aan de poorten van een hotel

vol toeristen.

Voor het geval je de eed komt breken,

Ik schrijf je vandaag van binnenuit;

ik glimlach gewoon;

ja ik weet het al.

Dat ik het je niet nog een keer hoef uit te leggen;

dit lichaam zo klein

is niet gestopt met knagen

en de orkaan voorspellen.

De orkaan.

Nu we weten dat deze traagheid ons niet kan stoppen;

Nu ik degene ben die alles aan jouw keuze overlaat.

Ik zal bedenken hoe ik je moet zeggen dat het me spijt.

Binnen een tijd,

we zullen lachen

Nu de zomer heel, heel ver weg is;

Het heeft u allerminst verbaasd.

ik zal vertrouwen hebben;

Ik zal minder vrije uren maken;

Ik zal een kamikaze zijn die geen mededogen heeft;

heeft geen genezing.

Voor het geval je de eed komt breken,

Ik schrijf je vandaag van binnenuit;

ik glimlach gewoon;

ja ik weet het al.

Dat ik het je niet nog een keer hoef uit te leggen;

dit lichaam zo klein

is niet gestopt met knagen

en de orkaan voorspellen.

De orkaan.

Als het waar is die tijd

genees de momenten,

genees de wonden

en stopt de wind.

Als het waar is dat je wilt

loop met me,

naast mijn middel;

zonder verdriet of mist.

Voor het geval je de eed komt breken,

Ik schrijf je vandaag van binnenuit;

ik glimlach gewoon;

ja ik weet het al.

Dat ik het je niet nog een keer hoef uit te leggen;

dat dit lichaam zo klein is

heeft genoeg van het knagen

en de orkaan voorspellen.