Məna - Мири Юсиф

Mən əllərimlə bağladım gözlərini

Mən axtardım və tapmadım bu dərinliyi

Və sonra çırpıb yerə qan dizlərimi

Bürüsün, köz hisslərimi, sən daxili cəhənnəmim

Dözə bilsəydim, sənsiz boş əfsanələr

Günah nə səndə, məndə, nə zəmanədə

Günah nə şeytanın, nə tanrının, anla, sadəcə belədir tale

Ölməlidir pərvanələr

Biz səhv zamanda məkanda doğulmuşlar

Sürünür ilanlar və bax, uçur quşlar

Biz də ayaqları yerdən üzülmüşlər

Nə caynaqlarımız uzun, nə də ki, var iti dişlər

Sən çəkdiyin rəsmdəki qərib dünya

Mənim yazdıqlarım şeirdəki məna

Sənin tapdığın tanrı nə qədər gözəl

Mən isə axtarıram hələ də, ruhum dolaşır tənha

Mən isə axtarıram hələ də, ruhum dolaşır tənha

Mən bağladım içimdə şər hisslərimi

Mən gizlətdim hər kəsdən od gözlərimi

Mən istədim olum adi insan və sən

Qəbul edəsən məni və azca sevəsən yəqin

Töküldükcə səmadan yerə bombalar

Mən topladım göz yaşlarını torpaqdan

Mən ağladım körpəsin itirən anayla

İçim doldu nifrətlə, oldum qəddar insan

Biz səhv zamanda, məkanda doğulmuşlar

Uça bildiyimizi bilməyən quşlar

Və ağrılarımıza öyrəşib bədən

Dəysin qamçılar kürəyimizə, bizlərə xoşdur

Yalnız sənlə bitə bilər qaranlıq

Minlərlə ölmüş ümidlər və azadlıq

Sənin gözlərinə baxdım və anladım

Bəsdir bu qədər dərd, saxlayıram vaxtı

Gəl, məni qurtar ölümdən

Məni çıxar qəfəsdən

Ruhum tək və xəstə

Bir baxışınla gəl, xilas et məni

Gəl, məni qurtar ölümdən

Məni çıxar qəfəsdən

Ruhum tək və xəstə

Bir baxışınla gəl, xilas et məni

Gəl, məni qurtar ölümdən

Məni çıxar qəfəsdən

Ruhum tək və xəstə

Bir baxışınla gəl, xilas et məni

Gəl, məni qurtar ölümdən

Məni çıxar qəfəsdən

Ruhum tək və xəstə

Bir baxışınla gəl, xilas et məni

Gəl, məni qurtar ölümdən

Məni çıxar qəfəsdən

Ruhum tək və xəstə

Bir baxışınla gəl, xilas et məni

(Gəl)

(Xilas et məni)

Ik sloot mijn ogen met mijn handen

Ik heb gezocht en deze diepte niet gevonden

En toen bloedden mijn knieën op de grond

Bedek mijn ogen, je bent mijn innerlijke hel

Als ik het kon verdragen, lege legendes zonder jou

De zonde is niet in jou, noch in mij, noch in de tijd

Begrijp dat zonde noch de duivel noch de god is, het is gewoon het lot

De propellers moeten dood

We zijn op het verkeerde moment in de ruimte geboren

Kruipende slangen en zie vliegende vogels

We hebben ook onze voeten van de grond

Onze klauwen zijn niet lang en hebben geen scherpe tanden

De vreemde wereld op de foto die je tekende

De betekenis van wat ik in het gedicht schreef

Hoe mooi is de god die je hebt gevonden

En ik ben nog steeds op zoek, mijn ziel dwaalt alleen

En ik ben nog steeds op zoek, mijn ziel dwaalt alleen

Ik sloot mijn kwade gevoelens van binnen

Ik verborg mijn vurige ogen voor iedereen

Ik wilde een gewoon mens zijn en jij

Je zult me ​​waarschijnlijk accepteren en een beetje van me houden

Bommen vallen uit de lucht als ze vallen

Ik verzamelde tranen van de grond

Ik huilde met de moeder die haar baby verloor

Ik was vervuld van haat, ik werd een wrede man

We zijn geboren in de verkeerde tijd, op de verkeerde plaats

Vogels die niet weten dat we kunnen vliegen

En het lichaam gewend aan onze pijnen

Laat de wimpers op onze rug zijn, we zijn blij

Alleen jij kunt in het donker belanden

Duizenden dode hoop en vrijheid

Ik keek in je ogen en begreep

Dat is genoeg pijn, ik bespaar tijd

Kom, red me van de dood

Haal me uit de kooi

Mijn ziel is eenzaam en ziek

Kom met één blik, red me

Kom, red me van de dood

Haal me uit de kooi

Mijn ziel is eenzaam en ziek

Kom met één blik, red me

Kom, red me van de dood

Haal me uit de kooi

Mijn ziel is eenzaam en ziek

Kom met één blik, red me

Kom, red me van de dood

Haal me uit de kooi

Mijn ziel is eenzaam en ziek

Kom met één blik, red me

Kom, red me van de dood

Haal me uit de kooi

Mijn ziel is eenzaam en ziek

Kom met één blik, red me

(Komen)

(Red mij)