Солдатский вальс - Михаил Гулько

Давно ты не видел подружку,

Дорогу к знакомым местам.

Налей же в железную кружку

Свои боевые сто грамм.

Гитару возьми, струну подтяни,

Солдатскую песню пропой

О доме своем, о времени том,

Когда мы вернемся домой.

Мы верность не то чтоб забыли,

Но все же признаемся, друг,

Что мало когда-то любили

Мы наших бесценных подруг.

Всю нежность свою, что в смертном бою

Солдат, берегли мы с тобой

Мы в сердце свое жене принесем,

Когда мы вернемся домой.

Закончив походную службу,

За мирным домашним столом,

Припомним солдатскую дружбу

Солдатскую кружку нальем.

И чуть загрустив, солдатский мотив

Припомним мы мирной порой.

Споем о боях, о старых друзьях,

Когда мы вернемся домой.

Je hebt je vriendin al lang niet meer gezien,

Weg naar bekende plaatsen.

Giet in een ijzeren mok

Zijn gevecht honderd gram.

Pak de gitaar, trek de snaar aan

Zing het lied van een soldaat

Over je huis, over die tijd,

Als we thuiskomen.

Wij loyaliteit is niet iets om te vergeten,

Maar toch bekennen we, vriend,

Wat eens liefhad

Wij zijn onze onschatbare vrienden.

Al mijn tederheid, dat in een dodelijk gevecht

Soldaat, we hebben voor je gezorgd

We zullen onze vrouw in ons hart sluiten,

Als we thuiskomen.

Afgewerkte buitendienst

Aan een rustige thuistafel,

Laten we de vriendschap van de soldaat niet vergeten

Schenk de mok van een soldaat in.

En een beetje verdrietig, het motief van een soldaat

Laten we vreedzame tijden herinneren.

Laten we zingen over veldslagen, over oude vrienden,

Als we thuiskomen.