Философ - Михаил Башаков

Раз один мужчина пылкий,

По призванию философ,

Подошел к двери с ухмылкой —

Дверь закрыта на тяжелый на засов.

Но, способностью чудесной

От природы наделен,

Силой мысли, науке неизвестной,

Мог предметы двигать он.

С одного лишь полувзгляда —

Хочешь — верь или не верь,

Хочешь — смейся до упаду —

Он с петель срывает эту дверь.

И от этой процедуры

Ахнул весь честной народ,

Завизжали бабы-дуры,

С мужиков катит холодный пот.

А за дверью той девица,

И румяна, и стройна.

Но не грустит, не веселится —

Не иначе как она больна.

И все ее движения совершенны:

Как пройдет иль поведет рукой.

Только в проявлении душевном

Нету с миром связи никакой.

Вот стоит наш кавалер незваный,

Напрягает острый ум,

А вокруг него какой-то странный

Эмоциональный вакуум.

Из тебя хочу извлечь заразу, —

Так с красавицей повел он речь.

-

Я в тебя влюбился сразу,

Ослепленный белизною твоих плеч.

Магнетизма серебристым светом

Он ее окутывать решил

И старался возбудить при этом

В ней красивые движения души.

И пусть бесплодная затея эта,

Но дайте исчерпать ему порыв.

Ведь узнать пути другого нету

Как сгорают и рождаются миры.

Так у нас любой философ строго

Хочет жизнь куда-нибудь вливать,

А между тем полезнее намного

Со своим несовершенством воевать.

И особенных способностей не надо —

Просто все, как есть, прими и Бог с тобой.

Вспыхнет сердце у того, кто рядом

И, что главное, горит само собой.

Eens een fervent man,

Door een filosoof te bellen,

Kwam met een grijns naar de deur -

De deur wordt gesloten met een zware grendel.

Maar door het wonderbaarlijke vermogen

door de natuur begiftigd,

Door de kracht van het denken, onbekend voor de wetenschap,

Hij kon voorwerpen verplaatsen.

Met slechts een halve blik -

Wil je - geloven of niet geloven,

Als je wilt - lach tot je erbij neervalt -

Hij rukt deze deur uit zijn scharnieren.

En van deze procedure

Hij snakte naar alle eerlijke mensen,

De dwaze vrouwen gilden

Koud zweet rolt van de mannen.

En achter de deur van dat meisje,

Zowel blozen als slank.

Maar niet verdrietig, geen plezier hebben -

Het is niet alsof ze ziek is.

En al haar bewegingen zijn perfect:

Hoe zal het met de hand passeren of leiden.

Alleen in de manifestatie van de ziel

Ik heb geen connectie met de wereld.

Hier staat onze ongenode cavalier,

Het spant een scherpe geest,

En om hem heen wat vreemds

Emotioneel vacuüm.

Ik wil de infectie uit je halen, -

Dus sprak hij tot de schoonheid.

-

Ik werd meteen verliefd op je

Verblind door de witheid van je schouders.

Magnetisme zilverachtig licht

Hij besloot haar in te pakken

En probeerde tegelijkertijd te prikkelen

Het heeft prachtige bewegingen van de ziel.

En laat deze vruchteloze onderneming,

Maar laat hem zijn impuls uitputten.

Er is tenslotte geen andere manier om het te weten

Hoe werelden branden en geboren worden.

Dus we hebben strikt elke filosoof

Wil ergens leven uitstorten,

Ondertussen veel nuttiger

Vecht met je imperfectie.

En je hebt geen speciale vaardigheden nodig -

Accepteer gewoon alles zoals het is, en God zij met u.

Het hart van degene die dichtbij is zal knipperen

En, belangrijker nog, het brandt vanzelf.