Чапаев - Михаил Башаков

-Алло, алло, это Пентагон?

С вами говорит Чапаев.

Меняю першинги на самогон —

Люблю все, что летает.

-Эй, Петька, ты что, с пьянки опух?

Вставай, в пространство мировое рванем!

Твой командир, Петя, хоть и лопух,

Но аппаратура при нем.

Аппаратура при нем.

Аппаратура при нем, при нем задача

Прикрыть всех наших прицельным огнем.

Нас ожидает боевая удача,

Один в поле не воин, но ведь мы же вдвоем.

А что смеются, ты мне ответь-ка,

Найди во мне хотя б один изъян.

Давай рванем с тобой в Бразилию, Петька,

Там очень много диких обезьян.

Они как прыгнут!

Они как прыгнут и прямо по ходу

К столу, на трапезу, в Кремлевские палаты,

Где мы с тобою о былых походах,

Ведь мы же, Петя, с тобою солдаты.

И если нас, не смотря на звание,

Повяжут, наплевав на нашу роль,

Ты помни — мы на спецзадании,

Ищи своих, вот условленный пароль:

Казань брал, Шпака не брал.

Я написал манифест, Петр, слушай.

Тут про любовь, про Бога, про природу.

Ведь мы выводим заблудшие души

Из мутных болот на чистую воду.

И мы спасаем их в тяжелые годы

От этой страшной, жгучей тоски.

И мы с тобою не выйдем из моды,

Вот только надо выстирать носки.

Hallo, hallo, is dit het Pentagon?

Chapaev praat tegen je.

Ik verander pershings voor maneschijn -

Ik hou van alles wat vliegt.

-Hé, Petka, ben je opgezwollen van dronkenschap?

Sta op, laten we ons haasten in de ruimte van de wereld!

Uw commandant, Petya, hoewel een klis,

Maar de uitrusting is bij hem.

Apparatuur bij hem.

Uitrusting met hem, met hem de taak

Bedek al ons gerichte vuur.

We zijn in voor een gevecht

Alleen in het veld ben je geen krijger, maar we zijn met z'n tweeën.

En waar lachen ze om, antwoord je mij,

Vind tenminste één fout in mij.

Laten we je meenemen naar Brazilië, Petka,

Er zijn daar veel wilde apen.

Wat springen ze!

Ze springen allebei en gaan onderweg

Naar de tafel, naar de maaltijd, naar de kamers van het Kremlin,

Waar staan ​​we met u over eerdere campagnes,

Per slot van rekening zijn wij, Petya, soldaten bij jou.

En als we, ondanks de titel,

Ze zullen ze vastbinden, zonder een moer te geven over onze rol,

Weet je nog - we zijn op een speciale missie,

Zoek je eigen wachtwoord, hier is het afgesproken wachtwoord:

Kazan nam, Shpak nam niet.

Ik heb een manifest geschreven, Peter, luister.

Het gaat over liefde, over God, over de natuur.

We brengen tenslotte de verloren zielen naar boven

Van modderige moerassen tot helder water.

En we redden ze in moeilijke jaren

Van dit verschrikkelijke, brandende verlangen.

En jij en ik zullen niet uit de mode raken,

Het enige wat je hoeft te doen is je sokken wassen.