Солдат в отпуску - Михаил Башаков

Все свое время я ношу всегда с собой.

То, что не видно глазами, для меня уже мир иной.

В моем пространстве все живущие единицы

Имеют имя, назначение, пол и лица.

У каждого есть путевка в жизнь и свои права,

И каждый въедет во двор и свалит в траву дрова.

Я пишу на горячем столе, иссяк мой невинный листок.

Солдат в отпуску — рубаха из порток.

Здесь прошлое с будущим не разграничено четко,

И в левом ухе техно, а в правом еще чечетка.

И время Вселенной в моем словаре — очень личное дело.

Смотри, спотыкаюсь я весь, а падает только тело.

И хотя мы живем уже после того, как родился Христос,

Я знаю любой ответ, пока не звучит вопрос.

И все время путаю, где Запад, где Восток.

Солдат в отпуску — рубаха из порток.

И я всегда готов сказать филиппинское Здрасьте.

Поймет лишь тот, у кого вместо среднего уха — плод страсти.

Я сегодня думал, когда разглаживал утром постель:

Я не профессионал, а только люби — тире — тель.

И каков бы ни был искус: мед, пиво, вино по усам,

Но если знать хочешь истинный вкус — попробуй сам.

Река — это сразу все: дельта, рукав, исток,

А солдат в отпуску — рубаха из порток.

Моя пунктуальность — как на душу Бог положит.

И с каждым мгновением я другой, а тот, что был, уже прожит.

Пройду через каждую карту, почувствую каждую руну,

Где-то правда от Троцкого, где-то правдивая ложь Камерона.

Возьму одиннадцать слов, и все означают холод,

А в каждой газете мне пишут, что я молодой — и я молод.

И в который раз по мне пройдет этот дикий ток.

А солдат в отпуску — рубаха из порток.

И зада нет: повернувшись назад, я смотрю вперед.

И, наверное, нет такой стрелки, которая, двигаясь, врет.

Моя лошадь — яблоня, роняющая плоды в пыль,

Когда я совсем не думаю, а будущее уже быль.

И чтобы попасть в десятку, я подхожу в упор.

Что может быть лучше десятки — привет тебе, Пифагор!

Я все время мажу, а мне кричат: Молоток!

Солдат в отпуску — рубаха из порток.

Al mijn tijd draag ik altijd bij me.

Wat voor de ogen niet zichtbaar is, is voor mij al een andere wereld.

In mijn ruimte, alle wooneenheden

Ze hebben een naam, doel, geslacht en gezichten.

Iedereen heeft een toegangsbewijs tot het leven en zijn rechten,

En iedereen rijdt het erf op en dumpt brandhout op het gras.

Ik schrijf op een hete tafel, mijn onschuldige laken is opgedroogd.

Een soldaat op vakantie - een overhemd gemaakt van een broek.

Hier zijn verleden en toekomst niet duidelijk afgebakend,

En techno in het linkeroor en tapdansen in het rechter.

En de tijd van het universum in mijn woordenboek is een heel persoonlijke kwestie.

Kijk, ik struikel overal, en alleen mijn lichaam valt.

En hoewel we leven nadat Christus werd geboren,

Ik weet elk antwoord zolang er geen vraag is.

En de hele tijd verwar ik waar het Westen is, waar het Oosten is.

Een soldaat op vakantie - een overhemd gemaakt van een broek.

En ik ben altijd klaar om Filipijns hallo te zeggen.

Alleen degenen die de vrucht van passie hebben in plaats van het middenoor zullen het begrijpen.

Vandaag dacht ik toen ik 's ochtends het bed gladmaakte:

Ik ben geen professional, maar alleen een amateur - een streepje - tel.

En wat de vaardigheid ook is: honing, bier, wijn op de snor,

Maar als je de ware smaak wilt weten, probeer het dan zelf.

De rivier is alles tegelijk: delta, tak, bron,

En een soldaat op vakantie - een shirt gemaakt van broek.

Mijn stiptheid is zoals God mijn ziel oplegt.

En met elk moment ben ik anders, en degene die was, is al geleefd.

Loop door elke kaart, voel elke rune

Ergens de waarheid van Trotski, ergens de ware leugen van Cameron.

Ik neem elf woorden, en ze betekenen allemaal koud,

En in elke krant schrijven ze me dat ik jong ben - en ik ben jong.

En weer zal deze wilde stroom door mij heen gaan.

En een soldaat op vakantie - een shirt gemaakt van broek.

En er is geen taak: omkeren, ik kijk vooruit.

En waarschijnlijk is er niet zo'n pijl, die beweegt, liegt.

Mijn paard is een appelboom die fruit laat vallen tot stof,

Als ik helemaal niet denk, en de toekomst al een realiteit is.

En om in de top tien te komen, ga ik puntloos.

Wat is er mooier dan een dozijn - hallo, Pythagoras!

Ik smeer de hele tijd, en ze roepen naar me: Hamer!

Een soldaat op vakantie - een overhemd gemaakt van een broek.