Nothing Makes Sense Anymore - Mike Shinoda

I used to know where the bottom was

Somewhere far under the ocean waves

Up on a ledge I was looking down

It was far enough to keep me safe

But the ground was cracked open

Threw me in the ocean

Cast me out away at sea

And the waves are still breaking

Now that I awaken

No one’s left to answer me

My inside’s out, my left is right

My upside’s down, my black is white

I hold my breath, and close my eyes

And wait for dawn, but there’s no light

Nothing makes sense anymore anymore

Nothing makes sense anymore anymore

Nothing makes sense anymore anymore

Nothing makes sense anymore anymore

I used to sleep without waking up

In a dream I made from painted walls

I was a moment away from done

When the black spilled out across it all

And my eyes were made sober

World was turned over

Washing out the lines I’d seen

And my heart is still breaking

Now that I awaken

No one’s left to answer me

My inside’s out, my left is right

My upside’s down, my black is white

I hold my breath, and close my eyes

And wait for dawn, but there’s no light

I’m a call without an answer

I’m a shadow in the dark

Trying to put it back together

As I watch it fall apart

I’m a call without an answer

I’m a shadow in the dark

Trying to put it back together

As I watch it fall apart

My inside’s out, my left is right

My upside’s down, my black is white

I hold my breath, and close my eyes

And wait for dawn, but there’s no light

Nothing makes sense anymore anymore

Nothing makes sense anymore anymore

Nothing makes sense anymore anymore

Nothing makes sense anymore anymore

Ik wist vroeger waar de bodem was

Ergens ver onder de golven van de oceaan

Op een richel keek ik naar beneden

Het was ver genoeg om me veilig te houden

Maar de grond was opengebroken

Gooi me in de oceaan

Werp me weg op zee

En de golven breken nog steeds

Nu ik wakker word

Er is niemand meer om mij te antwoorden

Mijn binnenkant is buiten, mijn linker is rechts

Mijn ondersteboven, mijn zwart is wit

Ik houd mijn adem in en sluit mijn ogen

En wacht op de dageraad, maar er is geen licht

Niets heeft meer zin

Niets heeft meer zin

Niets heeft meer zin

Niets heeft meer zin

Ik sliep altijd zonder wakker te worden

In een droom die ik heb gemaakt van geverfde muren

Ik was een moment verwijderd van klaar

Toen het zwart zich over alles verspreidde

En mijn ogen werden nuchter gemaakt

Wereld is omgedraaid

De lijnen uitwassen die ik had gezien

En mijn hart breekt nog steeds

Nu ik wakker word

Er is niemand meer om mij te antwoorden

Mijn binnenkant is buiten, mijn linker is rechts

Mijn ondersteboven, mijn zwart is wit

Ik houd mijn adem in en sluit mijn ogen

En wacht op de dageraad, maar er is geen licht

Ik ben een oproep zonder antwoord

Ik ben een schaduw in het donker

Probeer het weer in elkaar te zetten

Terwijl ik kijk hoe het uit elkaar valt

Ik ben een oproep zonder antwoord

Ik ben een schaduw in het donker

Probeer het weer in elkaar te zetten

Terwijl ik kijk hoe het uit elkaar valt

Mijn binnenkant is buiten, mijn linker is rechts

Mijn ondersteboven, mijn zwart is wit

Ik houd mijn adem in en sluit mijn ogen

En wacht op de dageraad, maar er is geen licht

Niets heeft meer zin

Niets heeft meer zin

Niets heeft meer zin

Niets heeft meer zin