Carolina - Mikael Wiehe, Björn Afzelius

Carolina, du dansar

Som ett smältvatten när det blir vår

I din klänning bor regnbågens färger

Och himmelens stjärnor

Förgyller ditt hår

Carolina, du dansar ikvall;

Ja, du sväver omkring för dej svälv

Carolina, du sjunger

Som en näktergal sent i april

Sången söker sej bort emot fjärran

Och upp mot sierran

Där älsklingen finns

Carolina, han hör nog din röst;

Carolina, du finns i hans bröst

Carolina, du blundar;

Lilla fågel, var är det du ser?

Ser du männen däruppe runt elden

Som samlas för kvällen

När solen går ner?

Carolina, dom kommer tilbaks;

Låt dom först klara av det dom ska;

Carolina, se’n blir allting bra

Carolina, je danst

Zoals smeltwater als het lente is

De kleuren van de regenboog leven in je jurk

En de sterren van de hemel

Verguldt je haar

Carolina, je danst vanavond;

Ja, je zweeft een tijdje rond

Carolina, je zingt

Als een nachtegaal eind april

Het lied zoekt zijn weg weg in de verte

En tegen de sierra

Waar de schat is

Carolina, hij hoort waarschijnlijk je stem;

Carolina, je zit in zijn borst

Carolina, je sluit je ogen;

Vogeltje, waar zoek je?

Zie je de mannen daar rond het vuur?

Verzameld voor de avond

Als de zon onder gaat?

Carolina, het oordeel komt terug;

Laat ze eerst doen wat ze moeten doen;

Carolina, alles gaat goed