Tango - Mikael Wiehe

Jag ser min hustru när hon dansar

hur hon sakta glider fram

under sänkta ögonfransar

tätt sluten i hans famn

De’e han som för och hon som följer

fot vid fot och hand mot hand

Under lamporna som glittrar

kan jag se hur deras blickar

hastigt nuddar vid varann

Jag ser min hustru när hon dansar

hur hon sakta glider bort

Jag kan minnas oss tillsammans

Jag kan minnas hennes kropp

Hennes läppar är så röda

Hennes panna är så vit

Jag kan se hur hon försvinner

i ett filmiskt, svartvitt flimmer

till en utnött melodi

Det var i sommar’ns mogna grönska

Det var en andlöst vacker dag

Hon var allt jag hade önskat

Hon var allt jag ville ha

Hennes händer var så starka

Hennes vilja blev mitt svar

Det fanns aldrig något val

Bara ett steg jag måste ta

Det fanns ingen väg tillbaks

Så störtar fjäril'n sej mot lågan

Så höjer drinkaren sitt glas

Så söker mänskan sej till plågan

i hopp om frihet och extas

Jag höjer glaset för det vackra

för allting odelbart och sant

och för min hustru där hon dansar

under sänkta ögonfransar

i en kvällens sista dans

Ik zie mijn vrouw dansen

hoe ze langzaam naar voren glijdt

onder verlaagde wimpers

stevig gesloten in zijn armen

Hij die leidt en zij die volgt

voet voor voet en hand tot hand

Onder de glinsterende lichten

kan ik zien hoe hun ogen?

haastig elkaar aanraken

Ik zie mijn vrouw dansen

hoe ze langzaam wegglipt

Ik kan ons samen herinneren

Ik kan me haar lichaam herinneren

Haar lippen zijn zo rood

Haar voorhoofd is zo wit

Ik kan zien hoe ze verdwijnt

in een filmische, zwart-wit flikkering

op een versleten melodie

Het was in het rijpe groen van de zomer

Het was een adembenemend mooie dag

Ze was alles wat ik had gewild

Ze was alles wat ik wilde

Haar handen waren zo sterk

Haar wil werd mijn antwoord

Er was nooit een keuze

Slechts één stap die ik moet zetten

Er was geen weg terug

Dan crasht de vlinder tegen de vlam

Zo heft de drinker zijn glas

Dit is hoe de mens de kwelling zoekt

in de hoop op vrijheid en extase

Ik hef het glas voor het mooie

voor alles wat ondeelbaar en waar is

en voor mijn vrouw waar ze danst

onder verlaagde wimpers

in de laatste dans van een avond