Les ricochets - Michel Jonasz

Tu t' souviens?

la communale

Quand je m' faisais dispenser d' gym

Et qu’on s’tirait d’ce gardenal

T'?

tais ma lollypop, mon dream

J' braquais ta station service, b?

b?

cadum

Et j'?

tais jaloux d’Elvis, US go home

On ruinait Fats Domino

Et les pieds dans l' caniveau

On ramassait des p’tits cailloux

Et on faisait des ricochets

Vague l?, vague l’eau

Et puis voil?

les gosses?

a pousse

Et t' as mis tes bottes de sept lieux

Sur mon t?

l?

phone y a d’la mousse

Depuis qu' t’as quitt?

cette banlieue

Pas l' temps d’poser mon cartable, tu m’as laiss?

Comme un galet sur le sable, qu’on pousse du pied

Mon foie, mes poumons, mes os

Mon c?

ur roule dans l' caniveau

Et l' tien qu’est dur comme un caillou

Dans mon cr?

ne fait des ricochets

Vague l?, vague l’eau

Autant de joies ou d' chagrins d’amour

Autant de blancs, de noirs cailloux

De diamants ou de pav?

s lourds

Qu' les gens portent accroch?

s au cou

Et toutes ces larmes de pierre que j’ai sem?

es

Ces g?

om?

tres de barri?

re les ont coul?

es

Dans du b?

ton, des aglos

Dans cette ville sans caniveau

O?

j' rebondis comme un caillou

Qui ne fait que des ricochets

Vague l?, vague l’eau

Vague l?, vague l’eau

Weet je nog?

de gemeenschappelijke

Toen ik werd vrijgesteld van de sportschool

En dat we uit deze tuin hebben gehaald

Jij?

zwijg mijn lolly, mijn droom

Ik was je tankstation aan het beroven, b?

b?

cadium

En ik?

je bent jaloers op Elvis, VS ga naar huis

We waren Fats Domino aan het verpesten

En voeten in de goot

We waren kleine steentjes aan het oprapen

En we waren aan het afketsen

Zwaai daar, zwaai met het water

En voila?

de kinderen?

heeft geduwd

En je trekt je zeven competitieschoenen aan

op mijn tee

L?

telefoon er is schuim

Sinds je vertrok?

deze buitenwijk

Geen tijd om mijn schooltas neer te zetten, heb je me verlaten?

Als een kiezelsteen op het zand, geduwd met je voet

Mijn lever, mijn longen, mijn botten

Mijn C?

je rolt in de goot

En die van jou is zo hard als een rots

In mijn cr?

ketst niet af

Zwaai daar, zwaai met het water

Zoveel vreugde of verdriet

Zoveel witte, zwarte kiezels

Diamanten of pav?

is zwaar

Wat dragen mensen?

s bij de nek

En al die tranen van steen die ik vergoot?

zijn

Deze g?

om?

erg barri?

opnieuw tot zinken gebracht?

zijn

Op b?

toon, aglo

In deze stad zonder goot

Waar?

Ik stuiter als een rots

Wie ricocheert alleen

Zwaai daar, zwaai met het water

Zwaai daar, zwaai met het water