À l'hôtel des femmes infidèles - Michel Jonasz

Je t’emmenerai à l’hôtel

Si un jour on se rencontrait

Que tu n’aies pas la trentaine

Ou que tu l’aies déjà passée

Toi qui survis en sourdine

Dans le fond d’un coin cuisine

Toi que je n’connais pas encore

Toi qui connais si peu ton corps

Je t’emmenerai à l’hôtel

Du Nord, du Sud, est-ce que je sais

Au hasard, n’importe lequel

Le jour où je te trouverai

Femme, dont le mari sans honte

Te brutalise ou bien t’oublie

Toi qui traverses comme une ombre

Les belles années de ta vie

Je t’emmenerai à l’hôtel

Le jour où je te trouverai

Que tu n’aies pas la trentaine

Ou que tu l’aies déjà passée

Déjà, quand j’avais quatorze ans

Dans mes rêves, je venais souvent

Chez toi te surprendre en sourdine

Dans l’ombre de ton coin cuisine

Et je t’ammenais à l’hôtel

Des femmes qui ne sont pas fidèles

Où le temps vous parait si court

Et que tu connaîtras ma belle

Et que tu connaîtras un jour

Ik breng je naar het hotel

Als we elkaar op een dag zouden ontmoeten

Dat je nog geen dertig bent

Of dat je al geslaagd bent

Jij die in stilte overleeft

Achterin een keukenhoek

Jij die ik nog niet ken

Jij die zo weinig weet over je lichaam

Ik breng je naar het hotel

Vanuit het noorden, vanuit het zuiden, ken ik?

willekeurig willekeurig

De dag dat ik je vind

Vrouw, wiens echtgenoot zonder schaamte

Pest je of vergeet je

Jij die oversteekt als een schaduw

De goede jaren van je leven

Ik breng je naar het hotel

De dag dat ik je vind

Dat je nog geen dertig bent

Of dat je al geslaagd bent

Al toen ik veertien was

In mijn dromen kwam ik vaak

Verras je thuis op mute

In de schaduw van je keukenhoek

En ik nam je mee naar het hotel

Vrouwen die niet trouw zijn

Waar de tijd zo kort lijkt

En dat je mijn mooie zult kennen

En dat zul je op een dag weten