17. September - Max Herre

Und er fragt mich, ob wir uns sehen wollen

Er hat den Schlüssel

Zu Dimos Wohnung in Athen

Im September, ein paar Tage

Er sagt: «Komm wir legen

Die Matratze ins kleine Zimmer»

Und ich merk, wie er mir fehlt

Und wie es mir schwer fällt, ihn zu fragen

Ob es ihm gut geht, ich sehe ihn sitzen

In Rauch gehüllt

An seinem Schreibtisch nachts um vier

Und erst wenn es hell wird, geht er schlafen

Vielleicht hört er Alexiou und ordnet Fotos

Von unseren Sommern in Vathy

Die unseren schönsten Sommer waren

Und wir feiern seinen Geburtstag

Seit zwanzig Jahren

Als wäre es das letzte Mal

Frank ich lieb' dich

Wie oft ich schon versucht habe dir das zu sagen

Und es dann immer verschob aufs nächste Jahr

Wie jedes Jahr

Am 17. September

Es war Frühling '86, als er sagte

Komm, wir beide gehen auf große Fahrt

Und ich seh‘ uns wieder fahren

Nicht mal 13 und so erwachsen

Halt die Karte neben ihm im weinroten Passat

Selten war ich ihm so nah

Dann war Herbst und wir bauten Drachen

Und sie stiegen bis über'n Bismarckturm

Und immer war er für uns da

Wird nur ein Jahr sein

Für die Arbeit nach Athen

So hieß es bis er fuhr

Und erst wieder kam nach 7 Jahren

Und wir feiern seinen Geburtstag

Seit zwanzig Jahren

Als wäre es das letzte Mal

Frank ich lieb‘ dich

Wie oft ich schon versucht habe dir das zu sagen

Und es dann immer verschob aufs nächste Jahr

Wie jedes Jahr

Am 17. September

Wieder war September

Ich wusst‘ nicht mehr weiter und rief dich an

Lag seit Wochen im Dachgeschoss

Du bist über Nacht nach Berlin gefahren

Saßt an meinem Küchentisch

Die Beine über Kreuz mit einer Zigarette

Und wie der Rauch sich verflüchtigte

Dachte ich wie es wäre, wenn ich dich nicht hätte

Wir sprachen über uns als Väter

Wir sprachen über unsere Fehler

Und wie es für dich war

All die Jahre die du unterwegs warst

Und wie es für dich war

Als es hieß dir bliebe nicht viel länger

Frank ich seh‘ dich im September

Und wir feiern seinen Geburtstag

Seit zwanzig Jahren

Als wäre es das letzte Mal

Papa ich lieb‘ dich

Wie oft ich schon versucht habe dir das zu sagen

Und es dann immer verschob aufs nächste Jahr

Wie jedes Jahr

Am 17. September

En hij vraagt ​​me of we elkaar willen zien

Hij heeft de sleutel

Naar Dimo's appartement in Athene

In september, een paar dagen

Hij zegt: "Laten we gaan liggen"

De matras in de kleine kamer»

En ik besef hoeveel ik hem mis

En hoe moeilijk is het voor mij om het hem te vragen

Als hij in orde is, zie ik hem zitten

Gehuld in rook

Aan zijn bureau om vier uur 's ochtends

En pas als het licht wordt gaat hij slapen

Misschien hoort hij Alexiou en regelt hij foto's

Van onze zomers in Vathy

Wat waren onze mooiste zomers

En we vieren zijn verjaardag

Sinds twintig jaar

Alsof het de laatste keer is

Frank ik hou van je

Hoe vaak heb ik je dat niet proberen te vertellen?

En dan werd het altijd uitgesteld tot volgend jaar

Zoals elk jaar

Op 17 september

Het was lente '86 toen hij zei:

Kom op, we gaan allebei op een grote reis

En ik zie ons weer rijden

Nog geen 13 en zo volwassen

Houd de kaart naast hem in de wijnrode Passat

Zelden ben ik zo dicht bij hem geweest

Toen was het herfst en bouwden we vliegers

En ze klommen over de Bismarck-toren

En hij was er altijd voor ons

Zal maar een jaar zijn

Voor werk naar Athene

Zo heette het totdat hij erachter kwam

En kwam pas terug na 7 jaar

En we vieren zijn verjaardag

Sinds twintig jaar

Alsof het de laatste keer is

Frank ik hou van je

Hoe vaak heb ik je dat niet proberen te vertellen?

En dan werd het altijd uitgesteld tot volgend jaar

Zoals elk jaar

Op 17 september

Het was weer september

Ik wist niet meer wat ik moest doen en belde je

Heeft weken op zolder gestaan

Je ging 's nachts naar Berlijn

Zat aan mijn keukentafel

Kruis je benen met een sigaret

En hoe de rook optrok

Ik dacht hoe het zou zijn als ik jou niet had

We spraken over ons als vaders

We spraken over onze fouten

En hoe het voor jou was

Al die jaren dat je onderweg bent geweest

En hoe het voor jou was

Toen je werd verteld dat je niet veel langer zou blijven

Frank ik zie je in september

En we vieren zijn verjaardag

Sinds twintig jaar

Alsof het de laatste keer is

papa ik hou van je

Hoe vaak heb ik je dat niet proberen te vertellen?

En dan werd het altijd uitgesteld tot volgend jaar

Zoals elk jaar

Op 17 september