Preferisco Così - Max Gazzè

Povere vecchie sbandate

Perse nella mia chitarra

Percorsi paralleli di comune accordo

In cerca di suoni speciali

Attenzione attenzione

Vi presento il numero delle corde musicali

Povera piccola vocale

Si difende come può

Dall’oltraggio di troppe consonanti amareggiate

Dal miele minore

Di voler far poesia

Per sfuggire alla violenza della mia immaturità

Poveri pennelli abbandonati dietro la televisione

Non vi scorderemo mai

Con le vostre impertinenze di macchie colorate

Rimaste sulle dita

Una sublime eredità

Non vi scorderemo mai

Povero viso segnato dalla smorfia del sorriso

O dalla scena finale

Sei bravo lo stesso non badare al silenzio

Quando il pubblico scalcia

Scalcia e se ne va

Tu non puoi fare di più

Portami oltre il vedere

Dalla parte del clamore

Che fanno le cose inanimate quando l’uomo è voltato

Ecco la mia vita di lavoro e di antipatica sapienza

Te la cedo volentieri

Non fa proprio per me

Io preferisco così…

Arme oude verliefden

Verloren in mijn gitaar

Parallelle paden in onderling overleg

Op zoek naar speciale geluiden

Attentie attentie

Ik presenteer u het aantal muzikale snaren

Arme kleine klinker

Hij verdedigt zich zo goed hij kan

Van de verontwaardiging van te veel bittere medeklinkers

Van kleine honing

Poëzie willen maken

Om te ontsnappen aan het geweld van mijn onvolwassenheid

Arme penselen achtergelaten achter de televisie

We zullen je nooit vergeten

Met je brutaliteit van gekleurde vlekken

Bleef op de vingers

Een sublieme erfenis

We zullen je nooit vergeten

Arm gezicht getekend door de grimas van de glimlach

Of uit de laatste scène

Je bent toch goed, let niet op stilte

Wanneer het publiek schopt

Hij schopt en loopt weg

Meer kan je niet doen

Breng me voorbij het zien

Aan de kant van de hype

Wat levenloze dingen doen als de mens wordt omgedraaid?

Hier is mijn leven van werk en onaangename wijsheid

Ik gun het je graag

Niet echt voor mij

Ik heb het liever zo...