L'Amore Pensato - Max Gazzè

Un giorno apriremo una porta d’entrata

tu bianca e fatata sarai la mia luce

io nuovo marito o compagno d’altare

quel giorno speciale Daniela velluto di cuore e di mani

finiti gli esami fu preda del luglio

e quando in settembre partimmo da Roma

col sole e la luna per noi

sognavi di avere quel sorriso in tasca

che ho visto su vele in burrasca

il folle volere voglia di andare

sconfigger la noia col dare

che fare o non fare

Daniela non sfoglia mensili arretrati

caduta all’impiedi da un mio «sono pronto»

urlatole a stento da sotto la doccia

per salvare la faccia

perchè stiamo insieme che cosa ci lega

chi ci pensa nel miele annega

Di santa pazienza e molto stupore

ma senza pudore tre dubbi di vita

amore in salita due figli o due figlie

ed un puzzle da mille

le poche parole lanciate nel mucchio

sassate su specchio che crepan silenzi

o timidi assensi col cenno del capo

e un bacio non dato

l’amore pensato

Daniela che sfoglia mensili arretrati

caduta all’impiedi da un mio «sono pronto»

urlatole a stento da sotto la doccia

per salvare la faccia

perchè stiamo insieme che cosa ci lega

chi ci pensa nel miele annega

L’uomo che ama si dibatte in un lago salato asciugato dal sole

e non prega ma danza silenziosa presenza agitata che

nessuna musica nota ci spiega perchè un suono è speranza

ma quest’uomo la nega e appigliandosi invano a un amore pensato

(annega)

(Daniela dove sei rispondimi se puoi Daniela cosa vuoi cosa ci lega ormai)

Op een dag zullen we een toegangsdeur openen

jij blanke en fee zal mijn licht zijn

Ik ben een nieuwe echtgenoot of altaargenoot

die speciale dag Daniela fluweel van hart en handen

nadat hij de examens had afgerond, was hij de prooi van juli

en toen we in september Rome verlieten

met de zon en de maan voor ons

je droomde ervan om die glimlach in je zak te hebben

die ik heb gezien op stormachtige zeilen

de gek wil gaan

versla verveling door te geven

wat te doen of niet te doen

Daniela bladert niet door maandelijkse achterstanden

Ik viel op mijn voeten door een van mijn "ik ben klaar"

nauwelijks tegen haar schreeuwen onder de douche

gezicht redden

omdat we samen zijn wat ons bindt

wie erover nadenkt in honing verdrinkt

Van heilig geduld en veel verbazing

maar schaamteloos drie twijfels van het leven

hou van bergopwaarts twee zonen of twee dochters

en een puzzel van duizend

de paar woorden die op de stapel worden gegooid

stenen op een spiegel die stiltes kroop

of verlegen instemming met een knikje

en een kus niet gegeven

liefdesgedachte

Daniela bladert maandelijkse achterstanden door

Ik viel op mijn voeten door een van mijn "ik ben klaar"

nauwelijks tegen haar schreeuwen onder de douche

gezicht redden

omdat we samen zijn wat ons bindt

wie erover nadenkt in honing verdrinkt

De man van wie hij houdt, worstelt in een zout meer dat is opgedroogd door de zon

en bidt niet maar stille dans geagiteerde aanwezigheid die

geen bekende muziek verklaart waarom een ​​geluid hoop is

maar deze man ontkent het en klampt zich tevergeefs vast aan een gedachte aan liefde

(verdrinkt)

(Daniela waar ben je mij antwoord als je kunt Daniela wat wil je wat ons nu bindt)