Il nome delle stelle - Max Gazzè

Sono un alchimista

Un ingegnere

Fantasista

Forse sognatore…

Sono un uomo che possiede

Solo un’anima e non chiede

Ma cosa può importare

In un paese forse troppo diverso

Che non sa ascoltare…

In un paese dove sono diverso

Ed è diverso l’amore…

Con la mano sopra il cuore

Sorrido

E ti ringrazio ancora

Basterà quest’acqua

Per ricchezza

Che scorre, che piove

Che scorre, che piove

E mi specchia…

Basterà l’odore

Della notte

E posso dare

Un nome a tutte le stelle

Che riaccendono i miei occhi

Quando sono troppo tristi

Ma sempre così innamorati…

Che sono sempre così…

Ancora così innamorati

Ho scoperto il freddo ed il rumore

Tra l’indifferenza e una ragione…

Guarda come scende questa neve

La porterò a mia madre

Per fargliela toccare

A volte io mi sento molto solo

A volte io mi sento meno vivo…

A volte io mi sento molto solo

A volte meno vivo…

Con la mano sopra il cuore

Sorrido

E ti ringrazio ancora

Basterà quest’acqua

Per ricchezza

Che scorre, che piove

Che scorre, che piove

E mi specchia…

Basterà l’odore

Della notte

E posso dare

Un nome a tutte le stelle

Che riaccendono i miei occhi

Quando sono troppo tristi

Ma sempre così innamorati…

Che riaccendono i miei occhi

Quando sono troppo tristi

Ma sempre così innamorati…

Che riaccendono i miei occhi

Quando sono troppo tristi

Ma sempre così innamorati…

Che sono sempre così…

Che sono sempre così innamorati…

Innamorati

Sono un alchimista

Un ingegnere

(a volte io mi sento solo)

Forse un sognatore

Sono un alchimista

Un ingegnere

(a volte io mi sento solo)

Forse un sognatore

(a volte io mi sento solo)

…un sognatore

Ik ben een alchemist

een ingenieur

Fantast

Misschien een dromer...

Ik ben een man die bezit

Alleen een ziel en vraagt ​​niet

Maar wat kan het uitmaken?

In een land dat misschien te anders is

Wie kan er niet luisteren...

In een land waar ik anders ben

En liefde is anders...

Met je hand over je hart

ik lach

En ik dank je nogmaals

Dit water zal genoeg zijn

voor rijkdom

Vloeiend, regent

Vloeiend, regent

En het spiegelt me...

De geur is voldoende

Van de nacht

En ik kan geven

Een naam voor alle sterren

Dat doet mijn ogen weer oplaaien

Als ze te verdrietig zijn

Maar altijd zo verliefd...

Dat ik altijd zo ben...

Nog steeds zo verliefd

Ik ontdekte de kou en het lawaai

Tussen onverschilligheid en een reden...

Kijk hoe deze sneeuw naar beneden komt

Ik breng het naar mijn moeder

Om hem het aan te laten raken

Soms voel ik me erg eenzaam

Soms voel ik me minder levend...

Soms voel ik me erg eenzaam

Soms minder levend...

Met je hand over je hart

ik lach

En ik dank je nogmaals

Dit water zal genoeg zijn

voor rijkdom

Vloeiend, regent

Vloeiend, regent

En het spiegelt me...

De geur is voldoende

Van de nacht

En ik kan geven

Een naam voor alle sterren

Dat doet mijn ogen weer oplaaien

Als ze te verdrietig zijn

Maar altijd zo verliefd...

Dat doet mijn ogen weer oplaaien

Als ze te verdrietig zijn

Maar altijd zo verliefd...

Dat doet mijn ogen weer oplaaien

Als ze te verdrietig zijn

Maar altijd zo verliefd...

Dat ik altijd zo ben...

Die altijd zo verliefd zijn...

Geliefden

Ik ben een alchemist

een ingenieur

(soms voel ik me alleen)

Misschien een dromer

Ik ben een alchemist

een ingenieur

(soms voel ik me alleen)

Misschien een dromer

(soms voel ik me alleen)

… Een dromer