Elogio Alla Sublime Convivenza - Max Gazzè

Quindi superata l’ossessione

Della solitudine e della devozione

Emerge il fabbisogno esponenziale

Di incrementi demografici e di istinto materiale

Dopo un silenzio astrale esplodi il quesito

Sul vizio occulto e il desiderio proibito

Mi assale un profano bisogno e preparo la cena

Quando verranno

Gli anni dei ricordi

Ci troveranno ancora uniti e forti

Sereni per quel che noi siamo stati

Per quello che saremo

E ci esercitiamo ad affinare l’equilibrio

Della reciprocità

Sei forte delle tue certezze esatte

Che si esprimono in pretese di stabilità

Riusciamo a mantenere la giusta distanza

Dal rischio quotidiano della ciclicità.

Adesso vieni vicino ti abbraccio che hai freddo alle mani

Quando verranno

Gli anni dei ricordi

Ci troveranno ancora uniti e forti

Sereni per quel che noi siamo stati

Per quello che saremo.

Dus de obsessie is overwonnen

Van eenzaamheid en toewijding

De exponentiële behoefte komt naar voren

Van demografische stijgingen en materieel instinct

Na een astrale stilte explodeert de vraag

Over de occulte ondeugd en het verboden verlangen

Een profane behoefte overvalt me ​​en ik maak het avondeten klaar

Wanneer ze komen

De jaren van herinneringen

Ze zullen ons nog steeds verenigd en sterk vinden

Vreedzaam voor wat we zijn geweest

Voor wat we zullen zijn

En we oefenen om de balans te verfijnen

van wederkerigheid

Je bent sterk in je exacte zekerheden

Die worden uitgedrukt in claims van stabiliteit

Het lukt ons om de juiste afstand te bewaren

Van het dagelijkse risico van cycliciteit.

Kom nu dichtbij ik knuffel je dat je koude handen hebt

Wanneer ze komen

De jaren van herinneringen

Ze zullen ons nog steeds verenigd en sterk vinden

Vreedzaam voor wat we zijn geweest

Voor wat we zullen zijn.