Del Tutto Personale - Max Gazzè

Oggi sono stanco dormo ancora

Nel pomeriggio il sonno mi giova

Lentamente giungono i segnali dell’immensità

Settembre riposa

Ho giocato a vivere così

Bevendo il passato a sorsi brevi

Delle poche cose che conosco

Farò mare pescoso

Dove l’esca dei miei ricordi

Troverà sempre qualcosa

Lascerò quello che non conosco

Alla curiosità degli altri

Ora che la mia dignità è del tutto personale

Io sono felice di una felicità

Cresciuta a poco a poco

Una musica che sento senza vedere

Come un incanto sorpreso dal sogno

Delle poche cose che conosco

Farò mare pescoso

Dove l’esca dei miei ricordi

Troverà sempre qualcosa

Lascerò quello che non conosco

Alla curiosità degli altri

Ora che la mia dignità è del tutto personale

Forse è meglio non andare mai oltre le mani

O perdere tempo con le illusioni

Forse un giorno mi sono distratto

E perso la vista la fede e una preghiera a memoria

Delle poche cose che conosco…

Vandaag ben ik moe, ik slaap nog steeds

In de middag komt de slaap mij ten goede

Langzaam komen de tekenen van onmetelijkheid

september rust

Ik speelde om zo te leven

Het verleden drinken in korte slokjes

Van de weinige dingen die ik weet

Ik zal zee vol vis doen

Waar het aas van mijn herinneringen

Hij zal altijd iets vinden

Ik laat wat ik niet weet

Tot nieuwsgierigheid van anderen

Nu mijn waardigheid volledig persoonlijk is

Ik ben blij met een geluk

Geleidelijk gegroeid

Een muziek die ik hoor zonder te zien

Als een charme verrast door de droom

Van de weinige dingen die ik weet

Ik zal zee vol vis doen

Waar het aas van mijn herinneringen

Hij zal altijd iets vinden

Ik laat wat ik niet weet

Tot nieuwsgierigheid van anderen

Nu mijn waardigheid volledig persoonlijk is

Misschien is het het beste om nooit verder te gaan dan de handen

Of tijd verspillen met illusies

Misschien werd ik op een dag afgeleid

En verloor het geloof en een gebed uit het hoofd uit het oog

Van de weinige dingen die ik weet...