Alchimia - Max Gazzè

E' la ferma che dilunga il karma

Dell’uomo in tentativi

Perché l’anima funga da sviluppo

E' necessario che schivi

Tutto quello che pare un reale desiderio

Se penso all’infinito spazio temporale

Questo darsi da fare per una vita serena

E da uno strano senso di pena

E abbiamo capito male

Annoia la crosta terrestre

E la voglia di scendere ora sotto

A vedere se queste frottole di superficie

Valgono ancora in assenza di duce

Oppure al contrario salire un momento

Al putiferio delle stelle

Così per il gusto di far l’imbecille

Nel buio contesto

Del firmamento

Prosegue la danza delle materie

Il suono che fa il corso del sangue nelle arterie

Prosegue all’inverso e si espande in esterno

Ma qui nessun cenno alla verità

Ci si attacca a chissà quale idolo fisso

Quando il flusso di eventi

Come un fiume ci scorre davanti e poi scappa

Prosegue l’azione

Senza di noi

Una sola materia

Preme l’universo

Lo estende una sola

Dall’aria e l’incenso

Il rame, le onde

Lì sta il segreto di tutte le cose

Un moto costante che accese l’inizio

Tu mente alchimista

Con esercizio farai l’uomo più brullo

Di casta divina

E l’oro da una vena del metallo

E l’oro da una vena del metallo

E l’oro da una vena del metallo

Het is de firma die karma uitbreidt

Van de mens in pogingen

Voor de ziel om te fungeren als een ontwikkeling

Je moet ontwijken

Alles wat lijkt op een echt verlangen

Als ik denk aan de oneindige tijdelijke ruimte

Dit wordt druk voor een vredig leven

En vanuit een vreemd gevoel van pijn

En we hebben het mis

Het boort de aardkorst

En het verlangen om nu naar beneden te gaan

Om te zien of deze oppervlakte ligt

Ze zijn nog steeds van toepassing bij afwezigheid van een leider

Of integendeel, ga even naar boven

Tot het tumult van de sterren

Dus om een ​​imbeciel te zijn

In de donkere context

van het firmament

De dans van de materialen gaat verder

Het geluid dat de bloedstroom in de slagaders maakt

Het gaat in omgekeerde richting verder en breidt zich naar buiten uit

Maar hier wordt de waarheid niet genoemd

We hechten ons aan wie weet welk vast idool

Wanneer de stroom van gebeurtenissen

Als een rivier stroomt het voor ons uit en loopt dan weg

De actie gaat door

Zonder ons

één onderwerp

Het drukt op het universum

Slechts één verlengt het

Vanuit de lucht en wierook

Het koper, de golven

Daar ligt het geheim van alle dingen

Een constante beweging die het begin deed ontbranden

Jij liegt alchemist

Met oefening maak je de meest onvruchtbare man

Van goddelijke kaste

En goud uit een metalen ader

En goud uit een metalen ader

En goud uit een metalen ader