Не отпускай - Marselle

Проверено временем, потери не мерены

Недели летят, переламывают слишком самоуверенных

В режиме на медленном, тоскливо и ветрено

Как пылью становится то, что наспех склеено-слеплено

Не думать об этом нельзя, зачем пропадают друзья?

Просто такой этот мир или всё твой же личный изъян?

Немного расклеен и пьян, немного честности вслух

Все эти блага от лавэ на деле не больше, чем пух

Сколько пожато мной рук, я русский грузин и якут

Улыбки сплошь Голливуд, но глаза человека не лгут

Случайные пассажиры, хитрость и жажда наживы

Лямку тянем на жилах, Богу спасибо, что живы

Она ласково скажет: «Забудь;

того, что ушло, не вернуть

Главное — то, что сейчас;

главное — то, что мы тут»

Крепко её обниму, счастье, вот оно здесь

Она ласково скажет: «Люблю», — спасибо, что она есть

Куда бегут дни, Бог с ним

Счастливыми нам быть просто

Не отпускай

Просто не отпускай её

Куда бегут дни, Бог с ним

Счастливыми нам быть просто

Не отпускай

Просто не отпускай её

Время будто череда то голубого неба, то гроз

От рукопожатий «Добра тебе, братик» до угроз

То серпантином мы летим;

прямая — мы еле плетёмся

То длинные речи пусты;

то слово, и в нём всё

То остро, то пресно, то одиноко, то тесно

То ёмко, то праздно, то победа, то напрасно

То небо, будто бы низко так, близко необыкновенно

То мысли о том, что ты лишь пылинка где-то в просторах Вселенной

Мы без сожалений теряем, находим, спасаем, подводим

Сжигаем, возводим и мечемся-мечемся-мечемся-мечемся

Не находим себе пристань

Ещё один год пролистан, но путь, он остался тернистым

Ни время не красит, ни шрамы — всё это сказочки

Я реалист, по-новому мир не увижу, когда-нибудь сняв очки

Но самые яркие краски она мне рисует

Надеюсь, всё это не всуе

Куда бегут дни, Бог с ним

Счастливыми нам быть просто

Не отпускай

Просто не отпускай её

Куда бегут дни, Бог с ним

Счастливыми нам быть просто

Не отпускай

Просто не отпускай её

Getest door de tijd, verliezen worden niet gemeten

Weken vliegen voorbij, te zelfverzekerd breken

In de langzame modus, somber en winderig

Hoe "stof" iets wordt dat haastig gelijmd-blind wordt

Je kan het niet helpen, maar denk erover na, waarom verdwijnen vrienden?

Is het gewoon deze wereld of is het je eigen persoonlijke fout?

Een beetje vastgelijmd en dronken, een beetje eerlijkheid hardop

Al deze voordelen van lava zijn eigenlijk niet meer dan pluisjes

Hoeveel handen heb ik geschud, ik ben een Russische Georgiër en een Yakut

Glimlacht heel Hollywood, maar de ogen van een man liegen niet

Willekeurige passagiers, sluwheid en hebzucht

We trekken aan de riem om de aderen, godzijdank dat we nog leven

Ze zal vriendelijk zeggen: “Vergeet het maar;

wat weg is, kan niet worden geretourneerd

Het belangrijkste is wat er nu is;

het belangrijkste is dat we hier zijn"

Ik zal haar stevig knuffelen, geluk, hier is het

Ze zal liefdevol zeggen: "Ik hou van je", bedankt dat je haar hebt.

Waar gaan de dagen heen, God zij met hem

We moeten gewoon blij zijn

Laat niet los

Laat haar gewoon niet gaan

Waar gaan de dagen heen, God zij met hem

We moeten gewoon blij zijn

Laat niet los

Laat haar gewoon niet gaan

Tijd is als een reeks blauwe luchten, dan onweersbuien

Van handdrukken "Good to you, brother" tot bedreigingen

Die slang die we vliegen;

recht - we weven nauwelijks

Dan zijn lange toespraken leeg;

dat woord en alles erin

Nu scherp, dan smakeloos, dan eenzaam, dan druk

Dat ruim, dan lui, dan overwinning, dan tevergeefs

Die lucht, als zo laag, ongewoon dichtbij

Die gedachte dat je slechts een stofje bent ergens in de uitgestrektheid van het universum

We verliezen zonder spijt, vinden, redden, teleurstellen

Branden, bouwen en haasten-haasten-haasten-haasten

Kan geen haven vinden

Weer een jaar omgedraaid, maar het pad, het is netelig gebleven

Noch de tijd verven, noch littekens - dit zijn allemaal sprookjes

Ik ben een realist, ik zal de wereld niet op een nieuwe manier zien, op een dag zal ik mijn bril afzetten

Maar ze schildert de helderste kleuren voor mij

Ik hoop dat het niet allemaal tevergeefs is

Waar gaan de dagen heen, God zij met hem

We moeten gewoon blij zijn

Laat niet los

Laat haar gewoon niet gaan

Waar gaan de dagen heen, God zij met hem

We moeten gewoon blij zijn

Laat niet los

Laat haar gewoon niet gaan