Voglia di libertà - Marco Masini

Vorrei poter suonare ancora un po'

E poi seguirti fino in capo al mondo.

Mi vestirei di stracci come so

E sarei pronto a fare il vagabondo.

E a raccontare a tutti il mio passato

Che è un campionario di mediocrità.

Ad accettare tutto mi è costato

Ed ho perso te che amo libertà.

Per te io vincerei questa paura

Di uscire nudo e stanco dalle mura

Di questo mondo piccolo e banale

Dove regna chi bara e non chi vale.

Mi specchierei ma senza ipocrisia

Nell’acqua dove affonda la bugia.

E laverei dal cuore la vergogna

Dei compromessi fatti in questa fogna.

Mi vedi un po' indeciso ma che importa,

Mi basterà varcare quella porta

E un mondo nuovo si aprirà davanti

Incerto ma pulito dagli inganni.

E non avrò nessuno a cui badare,

Nessuno che mi chiamerà papà,

Non una donna da dovere amare,

Ma un solo amore la mia libertà.

Però dovrei buttare la paura

Di uscire nudo e stanco dalle mura

Di questo mondo piccolo e banale

Dove regna chi bara e non chi vale.

Specchiarmi e farlo senza ipocrisia

Nell’acqua dove affonda la bugia

Lavare dal mio cuore la vergogna

Dei compromessi fatti in questa fogna.

È facile parlare ma il coraggio

Se non l’hai dentro non lo puoi trovare.

Non è come un pezzetto di formaggio

Che quando hai voglia te lo puoi comprare.

Se libertà vuol dire rinunciare

A tutto ciò che offre la realtà

Allora cara amica mi dispiace,

Mi spiace tanto ma io rimango qua

A sopportare ancora la paura

Di vivere ogni giorno tra le mura

Di questo mondo piccolo e banale

Dove regna chi bara e chi non vale.

A volte servirà l’ipocrisia,

A volte qualche piccola bugia

Ma non si sta poi tanto male in questa fogna

Se sai nascondere bene la vergogna.

Ik wou dat ik wat meer kon spelen

En volg je dan naar het einde van de wereld.

Ik zou me in lompen kleden zoals ik weet

En ik zou klaar zijn om een ​​zwerver te zijn.

En om iedereen over mijn verleden te vertellen

Dat is een staaltje van middelmatigheid.

Het heeft me gekost om alles te accepteren

En ik verloor jou die van vrijheid houdt.

Voor jou zou ik deze angst overwinnen

Om naakt en moe van de muren te komen

Van deze kleine en banale wereld

Waar regeert wie vals speelt en niet wie het waard is.

Ik zou in de spiegel kijken, maar zonder hypocrisie

In het water waar de leugen zinkt.

En ik zou de schaamte van mijn hart wassen

Compromissen gemaakt in dit riool.

Je ziet me een beetje besluiteloos, maar wat maakt het uit?

Ik zal gewoon door die deur moeten lopen

En er gaat een nieuwe wereld open

Onzeker maar schoon van bedrog.

En ik heb niemand om voor te zorgen,

Niemand die me vader zal noemen,

Geen vrouw om van te houden,

Maar één liefde is mijn vrijheid.

Maar ik moet de angst weggooien

Om naakt en moe van de muren te komen

Van deze kleine en banale wereld

Waar regeert wie vals speelt en niet wie het waard is.

Spiegel mezelf en doe het zonder hypocrisie

In het water waar de leugen zinkt

Was de schaamte van mijn hart

Compromissen gemaakt in dit riool.

Praten is makkelijk, maar moed

Als je het niet binnen hebt, kun je het niet vinden.

Het is niet zoals een stuk kaas

Dat je het kunt kopen wanneer je er zin in hebt.

Als vrijheid opgeven betekent

Naar alles wat de realiteit biedt

Dus beste vriend, het spijt me,

Het spijt me zo, maar ik blijf hier

Om de angst weer te dragen

Om elke dag binnen de muren te leven

Van deze kleine en banale wereld

Waar degenen die bedriegen en degenen die het niet waard zijn heersen.

Soms is hypocrisie nodig,

Soms een paar kleine leugens

Maar zo erg is het niet in dit riool

Als je de schaamte goed weet te verbergen.