Tutto quello che ho di te - Marco Masini

Certe volte sai

Vado a letto con il sole

Faccio sogni che non mi ricordo mai

Ma ritrovo sulla polvere

Di quei teneri momenti

Che ci aiutano a sorridere

A guardare sempre avanti

Anche se ci sembra inutile

Non chiedermi perchè

Si perde l’abitudine

Alla felicità

Che nasce insieme a noi

E a questa nostalgia

Che adesso è…

Tutto quello che ho di te

Forse siamo noi la povertà

Quelle facce sul giornale (che vedi crescere laggiù)

Fra le note dei fucili e degli eroi

Che ci rubano le favole (la fantasia l’ingenuità)

Sono questi i sentimenti

Che non riescono a convivere

Con i nostri pentimenti

Troppo ricchi e troppo facili

Non chiedermi cos'è

La nostra solitudine

La stessa verità

Confusa come noi

La tua malinconia

Che adesso è…

Tutto quello che ho di te

Le tue tracce sulla neve

Che ora inseguo come un cane

Per trovare almeno un fiore

Sulla bocca dei ghiacciai

Le tue lettere d’amore

Che mi parlano di un mondo

Che non c'è.

Non c'è.

Per vivire così

E non lasciasi più

Una speranza

Che non capirai

Ecco amore che cos'è

Tutto quello che ho di te

Ma ora lasciami dormire

Spero solo di sognare

Ne ho bisogno come te

(Grazie a paola per questo testo)

Soms weet je

Ik ga naar bed met de zon

Ik heb dromen die ik me nooit herinner

Maar ik vind mezelf op het stof

Van die tedere momenten

Die ons helpen glimlachen

Altijd vooruit kijken

Ook al lijkt het ons nutteloos

Vraag me niet waarom

Je verliest de gewoonte

Op blijheid

Die bij ons is geboren

En deze nostalgie

Wat is nu...

Alles wat ik van je heb

Misschien zijn wij de armoede

Die gezichten in de krant (die je daar ziet groeien)

Onder de noten van geweren en helden

Die onze sprookjes stelen (fantasie-naïviteit)

Dit zijn de gevoelens

Wie kan er niet samenwonen

Met onze berouw

Te rijk en te gemakkelijk

Vraag me niet wat het is

onze eenzaamheid

Dezelfde waarheid

Verward zoals wij

je melancholie

Wat is nu...

Alles wat ik van je heb

Jouw sporen in de sneeuw

Die ik nu achtervolg als een hond

Om ten minste één bloem te vinden

Aan de monding van de gletsjers

Je liefdesbrieven

Die spreken tot mij van een wereld

Wat er niet is.

Er is geen.

Om zo te leven

En ik ben nooit weggegaan

Een hoop

Dat zul je niet begrijpen

Dat is wat liefde is

Alles wat ik van je heb

Maar laat me nu slapen

Ik hoop alleen maar te dromen

Ik heb het nodig zoals jij

(Met dank aan paola voor deze tekst)