Resta ad un passo - Marco Masini

E intanto mi spari i tuoi occhi negli occhi, e la mano tua è sopra la mia.

Socchiudi le labbra.

Sorridi, e ti aspetti da me chissà quale bugia

Ma i tuoi diciott’anni non ti hanno insegnato qualcosa che poi con il tempo

verrà: non è sempre amore quel brivido che ora tremare le gambe ti fa

Chissà come deve sembrarti eccitante la vita che faccio io, questi anni che

porto e mi pesano un pò, ai tuoi occhi mi rendono un Dio

Ma sento l’odore di buono che hai

Mi confonde i pensieri e le mani così

E so che dovrei stare fuori dai guai

Fare finta che tu non sia qui

Resta ad un passo però

Sei bella come il fiore che non coglierò

Resta ad un passo perchè mi fa paura quel tuo sorriso, quel tuo paradiso che

non è per me

Non è con i tacchi, non è con quel trucco che cresci più in fretta, lo sai.

Il tempo poi passa lo stesso e alla fine, comunque, te ne pentirai

Ma intanto tuo padre ti urla «puttana» e tua madre ha paura e non ti parla più:

nessuno confesserà il male che ha fatto alla bimba che un tempo eri tu

Resta ad un passo però, bellissimo regalo che non toccherò.

resta ad un passo

perchè mi fa paura il tuo sguardo puro, l’idea di un futuro che non è per me,

la giovane voglia di amare che hai (che non è per me), la donna che sarai.

E vorrei spiare per un attimo i sogni che fai, ma adesso non voglio che sia

soltanto il gioco triste e violento di darsi a comando per poi andare via.

ma intanto mi spari i tuoi occhi negli occhi e la mano tua è sopra la mia

En ondertussen schiet je je ogen in mijn ogen, en je hand ligt op de mijne.

Deel je lippen.

Je lacht, en je verwacht wie weet wat er van mij liegt

Maar je achttien jaar hebben je daar later niets van geleerd

het zal komen: het is niet altijd liefde die spanning die je nu met je benen doet trillen

Wie weet hoe opwindend het leven dat ik leid u deze jaren moet lijken

Ik draag en ze wegen me een beetje, in jouw ogen maken ze van mij een God

Maar ik kan het goede ruiken dat je hebt

Het verwart mijn gedachten en handen zo

En ik weet dat ik uit de problemen moet blijven

Doe alsof je er niet bent

Blijf echter een stap

Je bent zo mooi als de bloem die ik niet zal plukken

Blijf een stap verwijderd, want die glimlach van jou maakt me bang, dat paradijs van jou dat

het is niet voor mij

Het zit niet in hakken, het is niet met die make-up dat je sneller groeit, weet je.

De tijd verstrijkt dan hetzelfde en uiteindelijk krijg je er echter spijt van

Maar ondertussen roept je vader "hoer" tegen je en je moeder is bang en praat niet meer met je:

niemand zal het kwaad bekennen dat hij het kleine meisje heeft aangedaan dat ooit jou was

Blijf een stap, echter een mooi geschenk dat ik niet zal aanraken.

blijf een stap verwijderd

omdat je pure blik me bang maakt, het idee van een toekomst die niet voor mij is,

het jonge verlangen om lief te hebben dat je hebt (wat niet voor mij is), de vrouw die je zult zijn.

En ik zou je dromen even willen bespioneren, maar nu wil ik niet dat het zo is

alleen het trieste en gewelddadige spel van zichzelf aan het bevel geven en dan vertrekken.

maar ondertussen schiet je je ogen in mijn ogen en je hand is op de mijne