Gli Altri Siamo Noi - Marco Masini

È notte ma vorrei che fosse presto lunedì

Con gli altri insieme a me per fare la città

Con gli altri chiusi in sé che si aprono al sole come fiori quando

Si risvegliano, si rivestono

Quando escono, partono, arrivano

Ci somigliano angeli avvoltoi

Come specchi gli occhi nei volti

Perché gli altri siamo noi

I muri vanno giù al soffio di un’idea

Allah come Gesù in chiesa o dentro una moschea

E gli altri siamo noi ma qui sulla stessa via

Vigliaccamente eroi lasciamo indietro i pezzi di altri nomi

Che ci aspettano e si chiedono

Perché nascono e subito muoiono

Forse rondini, foglie d’Africa

Ci sorridono di malinconia

E tutti vittime e carnefici tanto prima o poi

Gli altri siamo noi

Quando cantano, quando piangono

(gli altri siamo noi, siamo noi, siamo noi)

In questo mondo gli altri siamo noi

Quando nascono, quando muoiono

(gli altri siamo noi, siamo noi, siamo noi)

Gli altri siamo noi

Noi che stiamo in comodi deserti

Di appartamenti e di tranquillità

Lontani dagli altri, ma tanto prima o poi

Gli altri siamo noi

In questo mondo piccolo oramai

Gli altri siamo noi

Sì gli altri siamo noi fra gli indios e gli indù

Ragazzi in farmacia che ormai non ce la fanno più

Famiglie di operai licenziati dai robot

E zingari dell’est in riserve di periferie

Siamo tutti vittime e carnefici tanto prima o poi

Gli altri siamo noi

L’Amazzonia, il Sud Africa

(gli altri siamo noi, siamo noi, siamo noi)

In questo mondo gli altri siamo noi

Quando sparano, quando sperano

(gli altri siamo noi, siamo noi, siamo noi)

In questo mondo piccolo oramai

Gli altri siamo noi

In questo mondo gli altri siamo noi

Het is nacht, maar ik wou dat het maandag vroeg was

Met anderen samen met mij om de stad te maken

Met anderen opgesloten in zichzelf die zich openen voor de zon als bloemen wanneer

Ze worden wakker, ze kleden zich aan

Als ze uitgaan, gaan ze weg, ze komen aan

Gier engelen lijken op ons

Als spiegels de ogen in de gezichten

Omdat wij de anderen zijn

De muren gaan naar beneden bij de adem van een idee

Allah zoals Jezus in een kerk of in een moskee

En de anderen zijn wij, maar hier op hetzelfde pad

Laffe helden laten we achter de stukken van andere namen

Die op ons wachten en zich afvragen

Omdat ze worden geboren en onmiddellijk sterven

Misschien zwaluwen, bladeren van Afrika

Ze glimlachen melancholisch naar ons

En alle slachtoffers en beulen vroeg of laat

Wij zijn de anderen

Als ze zingen, als ze huilen

(de anderen zijn wij, wij zijn, wij zijn)

In deze wereld zijn wij de anderen

Wanneer ze worden geboren, wanneer ze sterven

(de anderen zijn wij, wij zijn, wij zijn)

Wij zijn de anderen

Wij die in comfortabele woestijnen zijn

Van appartementen en rust

Weg van de anderen, maar vroeg of laat

Wij zijn de anderen

In deze kleine wereld nu

Wij zijn de anderen

Ja, wij zijn de anderen onder de Indianen en de Hindoes

Jongens in de apotheek die er niet meer tegen kunnen

Families van arbeiders ontslagen door robots

En oostelijke zigeuners in voorstedelijke reservaten

Vroeg of laat zijn we allemaal slachtoffers en beulen

Wij zijn de anderen

De Amazone, Zuid-Afrika

(de anderen zijn wij, wij zijn, wij zijn)

In deze wereld zijn wij de anderen

Wanneer ze schieten, wanneer ze hopen

(de anderen zijn wij, wij zijn, wij zijn)

In deze kleine wereld nu

Wij zijn de anderen

In deze wereld zijn wij de anderen