Generation - Marco Masini

Cinquemila giorni fa

Spaccavamo la città

Ripetendo come una poesia

«Oggi cambio il mondo e così sia!»

Generation my tristescion!

Le tue mani nelle mie

Correvamo dietro a quelle nostre idee

Masticando sogni e amori a metà

Come i corsi all’università

Generation my delusion!

Non devi credere

Che è stato inutile

Sentirsi innamorati eroi

Di un mondo marginale

Gridare rabbia in faccia

A questo eterno show

Anche se oggi no non si può

Perché gli ultimi non esistono

Ma è la vita che con un ciao

Poi ti lascia a piedi come Charlie Brown

E ti perdi nell’imbecillità

Che ha prodotto la politica

Sputtanescion par-condition

E ti arrendi anche tu

E tuo figlio segue ormai la sua tribù

Ma quei suoi occhi azzurri gridano già

A questo mondo senza l’anima

Evolution no bombescion

Lasciagli credere

Che si può vivere

Con la vergogna che hai di te

E delle tue illusioni

Che si potrà sognare fino all’ultimo

Anche se tu lo sai… io lo so…

Che le favole non esistono

Ma i miracoli forse accadono!!!

Here we go everyday it’s the same situation

Trouble.problems is all that we get

We need a change world to breath new life

So i’ll kids can see brighter days

As one we can march if it’s comin' from your heart

From the past to the present to the future see the sun

As a boy growin' up in the south south bronx

It was fun and games, but guns and pain

So I kiss my mother and I hugg my brother

Strenght and Unity and Love Community

Strenght and Unity and Love Community

Strenght and Unity and Love Community

Hand to hand united we stand

People of the planet let’s shout it out

Strenght and Unity and Love Community

Let’s make this place a home…

Vijfduizend dagen geleden

We splitsen de stad

Herhalen als een gedicht

"Vandaag verander ik de wereld en het zij zo!"

Generatie mijn tristescion!

Jouw handen in de mijne

We renden achter die ideeën van ons aan

Kauwen op dromen en halfslachtige liefdes

Zoals de cursussen op de universiteit

Generatie mijn waan!

Je hoeft niet te geloven

Dat was nutteloos

Verliefd voelen als helden

Van een marginale wereld

Woede in je gezicht schreeuwen

Naar deze eeuwige show

Zelfs als het vandaag niet is, is het niet mogelijk

Omdat de laatste niet bestaan

Maar dat is het leven met een hallo

Dan zet hij je af zoals Charlie Brown

En je verdwaalt in imbeciliteit

Wat de politiek voortbracht?

Sputtanescion par-conditie

En jij geeft ook op

En je zoon volgt nu zijn stam

Maar die blauwe ogen van hem schreeuwen al

Naar deze wereld zonder ziel

Evolutie geen bombescion

Laat hem geloven

Dat je kunt leven

Met de schaamte die je over jezelf hebt

En van je illusies

Dat je tot het laatst kunt dromen

Zelfs als je het weet... Ik weet het...

Dat sprookjes niet bestaan

Maar misschien gebeuren er wonderen!!!

Hier gaan we elke dag, het is dezelfde situatie

Trouble.problems is alles wat we krijgen

We hebben een veranderende wereld nodig om nieuw leven in te blazen

Zodat kinderen betere dagen kunnen zien

Als één kunnen we marcheren als het uit je hart komt

Van het verleden naar het heden naar de toekomst zie de zon

Als een jongen die opgroeide in het zuiden, zuiden, bronx

Het was leuk en spelletjes, maar wapens en pijn

Dus ik kus mijn moeder en ik knuffel mijn broer

Kracht en Eenheid en Liefde Gemeenschap

Kracht en Eenheid en Liefde Gemeenschap

Kracht en Eenheid en Liefde Gemeenschap

Hand tot hand verenigd staan ​​we

Mensen van de planeet, laten we het uitschreeuwen

Kracht en Eenheid en Liefde Gemeenschap

Laten we van deze plek een thuis maken...