Мiсто ангелiв - Марія Бурмака

Мiсто ангелiв i дощiв,

На казковi малюнки схоже,

Тiльки ангелiв — нi душi,

А лиш просто так — перехожi.

Мiсто, що не чуже менi,

Золоте павутиння вулиць,

Все, здається, давно заснуло,

Окрiм свiтла в однiм вiкнi.

Приспів:

Тiльки раз i не бiльше,

Знаю, не бiльше,

Щоб забути назавжди,

Лиш на мить стану ближче,

Я стану ближче,

І не зможу вже пiти.

Мiсто зустрiчей i прощань,

І розбитих сердець, можливо,

Берег правий i берег лiвий,

І всi шанси для сподiвань.

Мiсто звукiв i голосiв.

По брукiвцi стiкає тиша,

Все стає непомітно тихше,

І не чутна вже для всіх.

Приспів

Ми стаємо серед дощiв,

Ми цього зорепаду вартi.

Що хотiти iще нам варто —

Лиш стояти на цiй межi.

Мiсто пристрастi i образ,

І примирень таких гарячих.

Ти, напевно, мене пробачиш —

Я прощала тебе не раз.

Приспів (2)

Een plaats van engelen en regen,

Op sprookjesachtige afbeeldingen vergelijkbaar,

Alleen engelen zijn geen zielen,

En zomaar - voorbijgangers.

Een plek die mij niet vreemd is,

Gouden Spinnewebstraat,

Alles lijkt lang geleden in slaap te zijn gevallen,

Naast het licht in één schreeuw.

Bijdrage:

Slechts één keer en niet meer,

Ik weet het, niet meer,

Om voor altijd te vergeten

Kom maar eens dichterbij,

ik kom dichterbij,

Í Ik kan niet meer drinken.

Een plaats van ontmoetingen en afscheid,

Í gebroken harten, misschien

Bereg pravij en bereg livij,

Í alle kansen om te stijgen.

Een plaats van geluiden en stemmen.

Het is stil op de kasseien,

Alles wordt onmerkbaar stiller,

En niet voor iedereen hoorbaar.

Refrein

We staan ​​midden in de regen,

We verdienen deze ster.

Wat we willen is het waard -

Lish staat op wiens grenzen.

De plaats is bevooroordeeld en de wang,

Í Verzoening van zo'n heet.

Je vergeeft me waarschijnlijk -

Ik heb je vele malen vergeven.

Bijdrage (2)