Nattväsen - Månegarm

Lommens sorgsna rop, dör stilla ut

Rimfaxes fradga faller, på Nerthus svala hy

Nattsvart, frustande, skrider han fram

Svaga glimrande ljus, från bergens vrår

Dimmfolket samlas, över äng och myr

Trädens skuggor vaknar, i nattligt sken

Ur högarnas fuktiga djup, under himlens blick

Till vargars ekande yl, träder klarhet fram

Ur nattens källa, strömmar de åter fram

Nattväsen, urväsen från skogarnas djup

Gråbens vandring i korpögas blick

Nattväsen, skuggväsen från jordens djup

Nattens eviga urkraft

Nattväsen, urväsen från himlens djup

Stjärnklädda skepnader sveper ned

Nattväsen, skuggväsen från havets djup

Drivna av evig hunger

Nattväsen, urväsen från bergets hall

Stenars skimmer i dimmornas land

Nattväsen, skuggväsen drar snart stilla hän

Vid Dellings svallande sken

De droevige kreet van de zak sterft stilletjes uit

Rimfaxen schuim valt, op Nerthus koele huid

Nachtzwart, snuivend, hij vordert

Zwak glanzend licht, uit de hoeken van de bergen

De nevelmensen verzamelen zich, over weide en moeras

De schaduwen van de bomen worden wakker, in het nachtlicht

Uit de vochtige diepten van de heuvels, onder de blik van de lucht

Naar de echo's van weergalmende wolven, komt er duidelijkheid

Uit de bron van de nacht stromen ze weer voort

Nachtwezens, oerwezens uit de diepten van bossen

Het grijze been loopt in de ogen van een raaf

Nachtwezens, schaduwwezens uit de diepten van de aarde

De eeuwige oerkracht van de nacht

Nachtdier, oerdier uit de diepten van de lucht

Met sterren beklede figuren vegen naar beneden

Nachtwezens, schaduwwezens uit de diepten van de zee

Gedreven door eeuwige honger

Nachtlawaai, klokgeluid van de berghal

Glinstering van stenen in het land van nevels

Nachtwezens, schaduwwezens trekken hem al snel stil

Bij Delling's stijgende licht