Compagnons qui roulez en Provence - Malicorne

Vous autres compagnons qui roulez en Provence

Arrachez-vous les dents et n’ayez pas de panse

Bons bras pleins de courage, bon corps pour travailler

Faire beaucoup d’ouvrage et jamais rien gagner

Ces maudits Provençaux sont pires que le diable

Nous font boire de l’eau et coucher à l'étable

Mais les draps qu’ils nous donnent, mon Dieu, qu’ils sont donc gros !

Ils ont servi de voiles à tous leurs vieux bateaux

Ces maudits Provençaux, si dans mon pays passent

Je leur casse les os et brise leur carcasse

De la peau de leur râble, j’en ferai un tambour

Pour appeler le diable, qu’il vienne à leur secours

Dans la chambre d’en haut, la dame dit au maître

«Compagnon mange trop, il nous ruine peut-être»

Il entend ces paroles, le compagnon d’en bas

Mais point ne se désole car bientôt s’en ira

Le printemps va bientôt fleurir de violettes

Alors, bons Provençaux, ce sera jour de fête

Et dans son cœur il pense, quand printemps fleurira

Fleurs de toutes nuances, compagnon partira

Dès le printemps venu, tout rempli de fleurettes

Donnez ce qu’il m’est dû car je veux partir maître

Dans ta baraque infâme, je ne veux plus loger

Mais j’emmène ta femme pour me dédommager

Jullie andere metgezellen die in de Provence rijden

Trek je tanden en heb geen buik

Goede armen vol moed, goed lijf om te werken

Veel werk doen en nooit iets verdienen

Die vervloekte Provençaals zijn erger dan de duivel

Laat ons water drinken en in de stal liggen

Maar de lakens die ze ons geven, mijn God, wat zijn ze groot!

Ze dienden als zeilen voor al hun oude boten

Deze vervloekte Provençaalse, als in mijn land passeren

Ik breek hun botten en breek hun karkas

Van de huid van hun zadel zal ik een trommel maken

Om de duivel te roepen om hen te helpen

In de bovenkamer zei de dame tegen de meester:

"Mate eet te veel, hij maakt ons misschien kapot"

Hij hoort deze woorden, de metgezel hieronder

Maar treur niet, want binnenkort is het weg

De lente zal spoedig bloeien met viooltjes

Dus, beste Provençaals, het wordt een feestdag

En in zijn hart denkt hij, wanneer de lente zal bloeien

Bloemen in alle tinten, partner zal vertrekken

Zodra de lente komt, allemaal gevuld met roosjes

Geef mijn recht, want ik wil meester worden

In je beruchte hut, wil ik niet langer logeren

Maar ik neem je vrouw mee om het goed te maken