Där elden falnar (men fortfarande glöder) - Lars Winnerbäck, Hovet

Du hade rätt, sångerna kom från andra länder

Vi möttes i ett underland och står på en perrong

Där allt förändras fast ingenting händer

och skymningen är tidlöst vacker

och jag skriver den från en stuga vid en sjö

det är lätt att bli blödig och nostalgisk

fast man bara bytt miljö

Vi hade allt, och friheten var ännu inte stulen

vi hade skogarna i söder, drömmarna i väster

och sandade vägar under hjulen

och vi visste ingenting om verkligheten,

ja vi sökte i det stora efter svar

Så många illusioner som har rasat och så långa vägar kvar

Du har vunnit och förlorat, du har sett dig själv i spegeln

Du har vaknat i fel säng, du har vart kär

Och framtiden väntade som en farlig gåta

Man har bråttom dit, sen är man där

I en stad som får en att bli större än man är

Men i en ålder som sätter allt på jorden

Jag trodde att jag visste vem jag var och vad jag ville

Men nu skulle jag inte välja dom orden

Jag har ingen lust, Jag fastnar framför tv: n när det skymmer

att följa dig i livet och skynda mig hem,

för att fylla på så mycket skåpen rymmer

Jag prata med en vän innan jag reste,

Hon sa du måste alltid packa lätt

Som att du alltid är på resa och ännu inte sett vad du har sett

Vad ska vi göra med vår tro?

Vad ska vi göra med vårt hopp?

Vad ska vi göra med vår kärlek som blöder?

Ser du hur det skymmer, hur färgerna ger opp

Där elden falnar men fortfarande glöder

Vi kan inte färdas, bakåt i tiden,

och det skulle bara va ett steg tillbaka

Jag hatar min rastlöshet, jag älskar min tjej

det är så mycket som jag glömmer att bejaka

Och det är svårt, att tassa på den folkhemska skaran

Varje torn du bygger upp ska nån annan rasa ner

Nån idiot som bara ser sin chans ska ta den

Vem som helst kan avge tomma löften,

och göra hål där de lovar och svär

Det är lätt att hålla käften, och svårare att säga som det är

Du är min vän, och stormarna i vår blir våra bröder

Våra fäder tacklar av nu, världen är vår

Där elden falnar men fortfarande glöder

Om vi ses, bland dimmorna i norr eller i söder

Med drömmen i behåll och med lust att ta vid

Där elden falnar men fortfarande glöder

Je had gelijk, de liedjes kwamen uit andere landen

We ontmoetten elkaar in een wonderland en staan ​​op een platform

Waar alles verandert, ook al gebeurt er niets

en de schemering is tijdloos mooi

en ik schrijf het vanuit een huisje aan een meer

het is gemakkelijk om bloederig en nostalgisch te worden

ook al heb je net de omgeving veranderd

We hadden alles en de vrijheid was nog niet gestolen

we hadden de bossen in het zuiden, de dromen in het westen

en zandwegen onder de wielen

en we wisten niets van de werkelijkheid,

ja we waren grotendeels op zoek naar antwoorden

Zoveel illusies die zijn ingestort en nog zo lange wegen over

Je hebt gewonnen en verloren, je hebt jezelf in de spiegel gezien

Je bent wakker geworden in het verkeerde bed, je bent verliefd geweest

En de toekomst wachtte als een gevaarlijk mysterie

Je hebt haast om er te komen, dan ben je er

In een stad die je groter maakt dan je bent

Maar in een tijd die alles op aarde zet

Ik dacht dat ik wist wie ik was en wat ik wilde

Maar nu zou ik die woorden niet kiezen

Ik heb geen zin, ik kom vast te zitten voor de tv als het donker wordt

om je in het leven te volgen en me naar huis te haasten,

om zoveel te vullen als de kasten kunnen bevatten

Ik praat met een vriend voordat ik vertrek,

Ze zei dat je altijd licht moet inpakken

Alsof je altijd onderweg bent en nog niet hebt gezien wat je hebt gezien

Wat moeten we met ons geloof?

Wat moeten we met onze hoop doen?

Wat moeten we doen met onze bloedende liefde?

Zie je hoe het donker wordt, hoe de kleuren opgeven?

Waar het vuur valt maar nog steeds gloeit

We kunnen niet terug in de tijd reizen,

en het zou alleen maar een stap terug zijn

Ik haat mijn rusteloosheid, ik hou van mijn meisje

er is zoveel dat ik vergeet te bevestigen

En het is moeilijk om naar de populaire menigte te klauwen

Elke toren die je bouwt, zal iemand anders instorten

Een idioot die alleen zijn kans ziet, moet die grijpen

Iedereen kan loze beloften doen,

en gaten maken waar ze beloven en zweren

Het is gemakkelijk om je mond te houden, en moeilijker om te zeggen zoals het is

Je bent mijn vriend, en de stormen van de lente zullen onze broeders zijn

Onze vaders pakken het nu aan, de wereld is van ons

Waar het vuur valt maar nog steeds gloeit

Als we worden gezien, tussen de nevels in het noorden of in het zuiden

Met de droom intact en met de wens om het over te nemen

Waar het vuur valt maar nog steeds gloeit