Sao Paolo - La Rue Kétanou

Elle pleure son marin

Son marin n’est pas le sien,

Elle dit que les vagues sont follesx2

Quand elles chantent le fa do,

Son chant est un oiseaux,

Un oiseaux qui s’envole x2

(refrain:)

Sao loucas x4

L’oiseau emporte une prière vers une Bouteille a la mer

Son adresse c’est le grand large x2

On dit que la vieille est bargex2

(refrain)

Mais dès qu’elle porte le châle

Le silence s’installe

On écoute ses paroles x2

Elle pose sur ses reins

Les lignes de ses mains

Qui se remplissent d’alcool x2

(refrain)

Alors elle ferme les yeux

Elle est seule devant dieu

Elle n’a peur de personne x2

Attiser le coeur de sao loucas x2

(refrain)

Elle donne son chagrin

Son chagrin n’est plus le sien

C’est celui de Lisbonne x2

Et dans

Ze rouwt om haar matroos

Haar matroos is niet van haar,

Ze zegt dat de golven gek zijnx2

Als ze fa do zingen,

Haar lied is een vogel,

Een vogel die vlucht x2

(Refrein:)

Sao Loucas x4

De vogel draagt ​​een gebed naar een fles in de zee

Zijn adres is de open zee x2

Ze zeggen dat de oude bargex is2

(Refrein)

Maar zodra ze de sjaal draagt

De stilte komt tot rust

We luisteren naar zijn woorden x2

Ze ligt op haar lendenen

De lijnen van zijn handen

Wie tanken met alcohol x2

(Refrein)

Dus sluit ze haar ogen

Ze is alleen voor god

Ze is voor niemand bang x2

Roer het hart van sao loucas x2

(Refrein)

Ze geeft haar verdriet

Zijn verdriet is niet langer van hem

Dit is Lissabon x2

En in