Soldat ravale - La Rue Kétanou

C’est qui vous, voyez pas qu’il fait nuit, tout est si étroit, ça c’est cabane

Toi le mur au plafond, au toit délabré, de là où je perçois, petite araignée

Ne répète pas, où ton père se cache, où ton père se cache, il s’en est allé

Ne répète pas, où ton père se cache, où ton père se cache, il s’en est allé

Soldat ravale, rancœur, et gloire, des toiles blanches, couvrent les gosses

Et croyant voir, vertèbre épave, d’un petit cadavre, qui te surveille

Tant les vipères, veille ton sommeil

Il est mort, à sa tête l’herbe verte, l’essence a mis le feu, où ça, où ça

A maison à nous, ici et maintenant ça c’est cabane, avec le bois,

tu connais pas ça

Il faut partir maintenant, je ne le reverrai pas, je ne le reverrai pas,

il faut partir maintenant

Il faut partir maintenant, je ne le reverrai pas, je ne le reverrai pas,

il faut partir maintenant

Soldat ravale

Hey la, la, la, la, hey la, la, la

Hey la, la, la, la, hey la, la, la

Soldat ravale, rancœur, et gloire, des toiles blanches, couvrent les gosses

Et croyant voir, vertèbre épave, d’un petit cadavre, qui te surveille

Tant les vipères, veille ton sommeil

Wie ben jij, zie je niet dat het donker is, alles is zo smal, dat is een hut

Je muur tot aan het plafond, tot het vervallen dak, van waar ik waarneem, kleine spin

Zeg niet nog een keer, waar je vader zich verstopt, waar je vader zich verstopt, hij is weg

Zeg niet nog een keer, waar je vader zich verstopt, waar je vader zich verstopt, hij is weg

Soldatenzwaluwen, rancune en glorie, blanco doeken, bedekken de kinderen

En gelovend om te zien, vernielde wervel, van een klein lijk, kijkend naar jou

Zoveel adders, waak over je slaap

Hij is dood, aan zijn hoofd het groene gras, benzine in brand gestoken, waar, waar...

Thuis voor ons, hier en nu is dit een hut, met het hout,

dat weet je niet

Ik moet nu gaan, ik zal hem niet meer zien, ik zal hem niet meer zien,

we moeten nu vertrekken

Ik moet nu gaan, ik zal hem niet meer zien, ik zal hem niet meer zien,

we moeten nu vertrekken

soldaat zwaluwen

Hey la, la, la, la, hey la, la, la

Hey la, la, la, la, hey la, la, la

Soldatenzwaluwen, rancune en glorie, blanco doeken, bedekken de kinderen

En gelovend om te zien, vernielde wervel, van een klein lijk, kijkend naar jou

Zoveel adders, waak over je slaap