Maître Corbeau - La Rue Kétanou

Si Maître corbeau sur son arbre perché

Voulait partager son fromage

Wared zoudch

Le micro est ouvert on a qu'ça

Des mots et la gouaille populaire

Une cogite, un stylo un cahier

V’la ti pas qu’on est al paré pour aboyer

Car trop de paroles et trop d’années

Et encore rien n’a changé peut être

Ne changeront elles jamais?

Cette façon là que les gens ont de penser

De vouloir à tout prix de vouloir tout gagner

Mais qui dit l’gagnant

Dit l’perdant la rage dedans on ne vous l’apprend pas

La compétition est pour nous un problème déjà trop propagé

En aucun cas nous ne raisonnerons

De cette façon là

Car

Si Maître corbeau sur son arbre perché

Voulait partager son fromage

Mais le corbeau radin n’a rien donné

Rien laché et le renard la faim au ventre

Lui a arraché

Oh trêve de volatile passons aux choses humaines

Car j’ai de la peine de voir

La petite sur son trottoir

La crasse au nez dans les rues de Tanger

Alors que juste en face dans un resto

Le touriste joue l’ignorant gavé d’argent

Bien au chaud

Sur cette partie du continent

Quand cesserons nous de nous plaindre

Quand cesserons nous de geindre pour des billets

L’homme n’est pas fait pour travailler

On le crie haut sur un micro

Une écoutille dans une société qui pousse

A moderniser et quand l’outil sera bien électroniqué

L’outil sera bon à jeter

Car

Si Maître corbeau sur son arbre perché

Voulait partager son fromage

J’ai le droit d'être quelqu’un sans travail je ne suis rien?

Faux !

Ce ne sont là que des ragots

Poussés par l'être humain dans une facilité pour se raccrocher à des bouées

A leur boué qui très vite vont se transformer

En des menottes, en des clapiers…

Enfermer les esprits un peu trop libérés

Dix ans comme employé chez Renault

Et aujourd’hui il vend des fleurs dans le métro

Comment peut il compenser ce qu’il gagnait des gestes imprégnés

Tourne et colle et repassé

Toute sa vie il a bossé

Dans une entreprise de merde avec un boulot de merde

Où la philosophie travaille plus vite que tes voisins

Et tu seras en haut demain

Mais bien loin est le sommet des échelles

Et seuls quelques corbeaux peuvent

Encore y accéder

C’est pour cela qu’encore une fois

On pose notre doigt sur ce détail là à haute voix

Car

Si Maître corbeau sur son arbre perché

Voulait partager son fromage

Ah, c’est sûr que Maître Renard par l’odeur allechée

Lui aurait rendu cet hommage

Als Meester Raaf op zijn neergestreken boom zit

Wilde zijn kaas delen?

Wared zoudch

De microfoon is open, dat hebben we

Woorden en populaire scherts

Een gedachte, een pen, een notitieboekje

Het is niet alsof we klaar zijn om te blaffen

Omdat te veel woorden en te veel jaren

En misschien is er nog steeds niets veranderd

Zullen ze ooit veranderen?

Zo denken mensen

Ten koste van alles willen willen alles willen winnen

Maar wie zegt de winnaar

Zei de verliezer de woede van binnen die we je niet leren

Concurrentie is een probleem dat voor ons al te gepropageerd is

We zullen in geen geval redeneren:

Deze kant op

Omdat

Als Meester Raaf op zijn neergestreken boom zit

Wilde zijn kaas delen?

Maar de gierige kraai gaf niets

Er is niets gevallen en de vos heeft honger

greep hem

Oh genoeg vluchtig, laten we overgaan tot menselijke dingen

Omdat ik het niet kan zien

De kleine op haar stoep

Vuil op de neus in de straten van Tanger

Terwijl juist tegenover in een restaurant?

De toerist speelt de onwetende gevuld met geld

Warm

Op dit deel van het continent

Wanneer stoppen we met klagen?

Wanneer stoppen we met zeuren om tickets

De man is niet gemaakt om te werken

We roepen het luid op een microfoon

Een luik in een groeiende samenleving

Moet worden gemoderniseerd en wanneer de tool goed elektronisch zal zijn

De tool is goed om weg te gooien

Omdat

Als Meester Raaf op zijn neergestreken boom zit

Wilde zijn kaas delen?

Ik heb het recht om iemand te zijn zonder werk, ben ik niets?

Nep !

Dat is gewoon roddel

Geduwd door de mens op een gemak om aan boeien vast te houden

Naar hun boei die heel snel zal veranderen

In handboeien, in hokken...

Een beetje te bevrijde geest opsluiten

Tien jaar als medewerker bij Renault

En vandaag verkoopt hij bloemen in de metro

Hoe kan hij goedmaken wat hij heeft opgedaan met doordrenkte gebaren?

Draaien en lijmen en strijken

Zijn hele leven heeft hij gewerkt

In een klote bedrijf met een klote baan

Waar filosofie sneller werkt dan je buren

En morgen sta je op

Maar ver is de top van de ladders

En slechts een paar kraaien kunnen dat

Nog steeds toegang

Dit is waarom nog een keer

We leggen daar hardop de vinger op dat detail

Omdat

Als Meester Raaf op zijn neergestreken boom zit

Wilde zijn kaas delen?

Ah, het is zeker dat Maître Renard door de verlokkende geur

zou hem dit eerbetoon hebben gebracht