La distance - La Rue Kétanou

Si la distance aiguise les sens

J’ai le cœur taillé comme un couteau

Tu comptes les jours et mes absences

En ai-je vraiment le cœur gros

J’arrache la vie et les pages blanches

Et je relis tes derniers mots

Voilà la fin qui recommence

T’avais raison le bateau prend l’eau

Je prend la fuite, ma dépendance

J’oublie la douceur de ta peau

Je pars peut être loin du rivage

C’est dans le vide que je me noie

Et je laisse a tout mes voyages

La gravité et toutes ses lois

Je danse avec la décadence

C’est le diable qui tient le tempo

Quand toi tu rêves de silence

De cette maison près du ruisseau

Dois je rester dans cette errance

Ou apprendre a devenir beau

Als afstand de zintuigen scherpt

Mijn hart is gesneden als een mes

Je telt de dagen en mijn afwezigheden

Heb ik echt een zwaar hart?

Ik scheur het leven en de blanco pagina's eruit

En ik herlees je laatste woorden

Hier komt het einde dat opnieuw begint

Je had gelijk, de boot maakt water

Ik ren weg, mijn verslaving

Ik vergeet de zachtheid van je huid

Ik vertrek misschien ver van de kust

Het is in de leegte dat ik verdrink

En ik vertrek naar al mijn reizen

Zwaartekracht en al zijn wetten

Ik dans met decadentie

Het is de duivel die het tempo aanhoudt

Wanneer je droomt van stilte

Van dat huis bij de beek

Moet ik in deze dwaling blijven?

Of leer mooi te worden