L'Oiseau Sans Plume - La Rue Kétanou

Je faisais pousser dans tes rues une ribambelle de chansons

Depuis des sicles, la voix toute nue, j’gagnais ma vie ma faon

Un jour t’as eu une drle d’ide, tu as bagu tes troubadours

Dsormais il faut pour chanter une sorte de permis de sjour

Paris, je suis l’oiseau sans plume

Celui qui a la chair de poule

Parce qu’il a peur, parce qu’il s’enrhume

Mais qui harangue, harangue les foules

Tu m’as trahi et dplum alouette, gentille alouette

Tu ne m’as laiss que mon duvet en me jetant sous la tempte

Je vois mes plumes sur tes chapeaux et j’les imagine dans ton cul

Je les sais dessus tes plumeaux et je ne te reconnais plus

Toi qui me laisse battre de l’aile, flanquer de pauvres coups d’pe dans l’eau

Lancer quelques regards au ciel et le trouver beaucoup trop haut

Tu m’as peut-tre clou au sol mais tu ne me cloueras pas le bec

Ma voix se faufile et s’envole mme si c’est en claquant du bec

Ik kweekte in je straten een reeks liedjes

Eeuwenlang, mijn stem bloot, verdiende ik mijn brood op mijn manier

Op een dag had je een grappig idee, je ringde je troubadours

Nu moet je een soort verblijfsvergunning zingen

Paris, ik ben de veerloze vogel

Die met kippenvel

Omdat hij bang is, omdat hij verkouden is

Maar wie spreekt, spreekt de menigte toe

Je hebt me verraden en dplum leeuwerik, mooie leeuwerik

Je liet me alleen mijn down door me onder de storm te gooien

Ik zie mijn veren op je hoeden en ik stel me ze voor in je kont

Ik ken ze op je plumeau en ik herken je niet meer

Jij die me laat fladderen, gooi arme slagen in het water

Werp een paar blikken naar de lucht en vind hem veel te hoog

Je hebt me misschien vastgepind, maar je wilt me ​​niet vastpinnen

Mijn stem sluipt en vliegt, zelfs als hij met mijn snavel knipt