Bonhomme De Chien - La Rue Kétanou

Il vivote dans les rues les squares et les jardins

Marchant regard perdu, il fait son bonhomme de chien

Et oh pas de carrire pour l’avenir car hier n’est plus venir

Il vit le moment prsent, aprs l’hiver vient le printemps

Il gagne un peu d’argent, oh pas beaucoup videmment

Juste assez pour ne pas mourir, le temps d’avoir des souvenirs

Il croit pas trop en Dieu et puis mme si il y croyait

C’est dj dur seul seul alors pensez seul deux

On lit sur son visage oh la jeunesse qui se ride

Au-dessus de ses yeux, ses cheveux se dbrident

Il a l’ge des grands nuages qui ne tiennent pas en cage

Allant parcourant d’air vents du large vent arrire

Mais grands coups d’clairs l’orage blesse le nuage

La pluie saigne trs claire les larmes de son grand ge Il est libre son compte prenant les jours comme acompte

Se nourrissant de pommes, oh le joli freedom

Oh c’est en t que j’ai lu dans une rubrique aux faits divers

Qu’un vieillard mourut.

D’un coup de foudre rvolu

Il est lger comme l’air il n’a plus soif sa faim

Ma chanson n’a plus d’espoir, il n’y a pas de mots sans fin

Notre chanson n’a plus d’espoir, il n’y a pas de mots sans fin

Il vivote dans les rues les squares et les jardins

Marchant regard perdu, il fait son fantme de chemin

Hij leeft in de straten, de pleinen en de tuinen

Lopend verloren starend, hij doet zijn hond man

En oh nee carrière voor de toekomst want gisteren komt niet

Hij leeft in het moment, na de winter komt de lente

Hij verdient wat, oh niet veel natuurlijk

Net genoeg om niet dood te gaan, tijd om herinneringen te hebben

Hij gelooft niet echt in God en zelfs als hij dat wel deed...

Het is al moeilijk om alleen te zijn, dus denk alleen twee

We lezen op zijn gezicht oh de jeugd die rimpelt

Boven haar ogen zit haar haar los

Hij is het tijdperk van de grote wolken die het niet volhouden in een kooi

Gaan schurende luchtwinden van de brede wind naar achteren

Maar grote bliksemflitsen, de storm doet pijn aan de wolk

De regen laat duidelijk de tranen van zijn oude dag bloeden. Hij is vrij in zijn eentje en neemt de dagen als aanbetaling

Appels eten, oh de mooie vrijheid

Oh het was in de zomer dat ik in een nieuwsbericht las

Een oude man stierf.

Van een donderslag verdwenen

Hij is zo licht als lucht, hij heeft geen dorst meer, zijn honger

Mijn lied heeft geen hoop meer, er zijn geen eindeloze woorden

Ons lied heeft geen hoop meer, er zijn geen eindeloze woorden

Hij leeft in de straten, de pleinen en de tuinen

Lopend met verloren blik, baant hij zijn weg naar geest